Ne bağ kaldı ne bağban, bizi öğüttü zaman.
Sokaklar ıssız sanki sıkar bizi her mekân.
Ne mal kaldı ne ayal, uçtu gitti her makam.
Ne bağ kaldı ne bağban bizi öğüttü zaman.
Haneler harap şimdi umudumuz virane,
Sardı bizi kâbuslar, benliğimiz avare,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
