Memik Kiya’nın Torunlarına…
Tanınmam da çok gördüm, senin o payını,
Hiç satmazmışsın emmini, dayını,
Sen içmezmişsin önüne gelenin çayını,
Gültepe, Gültepe,
Öğrenci gezer sere serpe.
Yakalayıp bir soru sorsan,
O dudaklar ki; olur pepe.
Gültepe, Gültepe,
Gümüşhane, Gümüşhane,
Vadide durur Gümüşhane,
Hanları, haneleri, madeni,
Kimisi bakır, kimisi gümüş hane...
Hakkari, Hakkari,
Sarp dağlarıyla Hakkari,
Sınıra dikkat edesen,
Geçmesin kimseye hak gari...
- Beste için -
Doğuda, sinsinim, horonum ve barım,
Batıda, efe’m, zeybeğim, harmandalım,
Güneylerde, şıkırdarken kaşıklarım,
Bengi yerde kalkan döver kılıçlarım…
Hatay, Hatay,
Amik’te Asi’dir Hatay.
Ovayı suyu geçirsin de,
Farketmez ha beygir, ha tay...
Yeter artık, git yerinde rahat dur.
Kır o dizlerini, evinde otur.
Örgü ör, iş işle, çeyiz hazırla,
Hayırlı bir yuva için hayal kur.
Boşa kurma, gerçekleşmez o düşün.
Kutsaldır davam, kutlu ülküm benim.
Burada bitmez, şarkım, türküm benim.
Ben Yıldırım, Murat*’ın torunuyum.
Olmasa da fark etmez, kürküm benim…
Davamın bir neferi, eriyim ben.
Dışardan bakınca, hoş, nazlısın,
Bakışın belli, hain gözlüsün,
Senelerdir tanırım ben seni
Namert,alçak ve iki yüzlüsün…
Bazen erişilmez güç olursun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!