…,, Koşturmakta Goyathlay (Geronimo)
,, … ‘Appalachia Dağlarının-Apache halkı’nın şefi
…,, Ve sakin hayata zorlanıyor, altın yolunda!
Beyazlar içinde koşturuyor ve akrep
Cv’sini, çeyizini toparlayıp;
.. Yelkovan; yelkovan ise, ak
Mintanlar kuşanmış o da;
Titreşiyor (o ise) piti piti.
Koç’um çarpışıyor bir boğa
Ya da kızıl gergedanla
‘Oynaş-gölge-caddesi’ buffalo meydanında.
*
…,, Tut bıçağı ağzında Apaçi:
Mızıka çalar gibi, Bremenli birileri.
İpe çekenler güneşi, bilirler elbet direği:
Bu direktir, olacak o sancak; kanlı
, Ancak: Tan ağarmaz oldu
*
Şafakla da doğdu
Ya, gün, kendiyle -
Sahilin tekinde, gün batımında?
İpi akrep çekti,sandalye düştü.
Bir bedendi sallanan havada
Seyirciler alkışladılar,
Kenarda kalanlardan;
Anlam veremedi bazı
Sessiz kalanlar -
Gölgeliktekilerden:
Bir tiyatro kuruldu, bir saniyede;
Bir gece kondu, olur da
Bir de betonarme?
Hele!
Aydınlık mı, o nerede?
Gecenin içinde ne var,
Sabaha koşturan?
Nasıl cellat bunlar,
Hiç mi insaf yok:
(Ezip geçen bizon-musalla’sı)
Bunca yıllık;
Sevgi mi, bir anlık?
Ne kadar üzgünüm;
İşte, o kadar üzgünüm.
Nerdeydik, ya da neredeydi:
Nerede? Orada
İşte, orada
Karanlık orada.
Uzun bir gecenin kımıltısı
Yaklaşan sessizliğinin
Terör, öncesinde;
Kan akıtışının koncaların.
Rapunzel indi kuleden aşağı;
Ama kesmişti cadı saçlarını onun.
Kuleden sarkıtamadı beyaz atlı’yı.
Külkedisi kötü kızdı,
Üvey onun kardeşleri
İyi insanlardı:
Gece ak, karaydı gündüz;
Karanlık huzur bahşediciydi.
Ve zaman böyle aktı.
*
Bu aldığın bedel ne için,
Hiçbir şey yokken,
Hiçbir şey var oldu:
Buna giden yol, uzundu.
…,, 1835 ‘Gözyaşı yolu’
…,, Cherokee’lerin -‘üç aylık sürülme’:
…,, Doğa için yaşayıp
…,, Kendisi sürgün yollar’da
,, … Dört bin’i için onlardan;
…,, Yollarda -açlık,soğuk ve hastalık
…,, -Telef olma!
Tutkunun yanı başında
‘En ayrımsanır-ayrılıklar’
Gerçek olur birkaç saat içinde
Ya -
Farklılkaşır durumlar tamamen
-Garip?
‘Olmayan bir şeyden oluşma’-‘açtıran çiçek’
-‘Bir varlık bulan’- sunabilir mi
Kendisini arz eden; bir şey ki
, Baştaki ‘olmayan’ gibi?
Ki, başlangıcını barındırmayan kendi içinde,
Böyle başlayan bir zaman;
Hiç taşır mı ‘su-dopdolu hörgüçleri’nde, son’u
? Kırılıp da içine kalan -sadece
Üzüntüsü de kendisi onun olur,
‘Ters yüz-eğri’sinde, hayattan ziyade.
Kayıt Tarihi : 21.6.2004 02:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yazıştığımız mozaiklerin kaybı..önemi...
çok güzeldi...Tebrikler..
düşünelim!...
düşünelim!..
ters yüz-eğri'sinde hayatın getirileri var..
içimizi acıtsa da..güzelllikler..
çok güzel arkadaşım..tebrikler...
duyguları çok ince işlemişsin...
Hiçbir şey yokken,
Hiçbir şey var oldu:
Buna giden yol, uzundu. '
Burasını çok beğendim Akın, tebrikler...
TÜM YORUMLAR (3)