BEN BUYUM
Dinim İslam, kitabım Kur’an-ı Kerim’dir benim.
Ne bir izm kölesiyim ne de bir kula taparım.
Hakkı tutarım, batılı yerden yere çalarım.
Ne zaman başım sıkışsa ayetlere koşarım.
BENDEN DEMESİ
Bir elinde her dem Kur’an
Diğerinde kitap olsun.
Ne yaparsan hakkıyla yap
Düşman bile hayran olsun.
Bilyelerim vardı yitirince feryâd ettiğim.
Küçücük Mercan adlı bir kuzum,
Tahtadan oyma arabam
Ve çam kamgasından on dörtlü tabancam
Bir de on yedisinde kaybettiğim
Muharrem Ağabeyimin hediyesi
BENİM BİR DAYIM VARDI
Benim bir dayım vardı.
Akıllı ve sevecen
Kader bizden ayırdı.
Tam huzura ererken
BEN KİMİM?
Ne ben “ben” oldum.
Ne de sen bana yakın.
Yalın kılıç koşarım
Ölümün tuzağına…
BEN ÖMRÜMDE İKİ KERE AĞLADIM
Ben ömrümde iki kere ağladım.
İlki çocukça…
Her insanı ağlatan bir sebepti.
Masum gözlerinde gözyaşı olsaydım.
Uyanmasaydım bir daha dünyaya...
Zamanın kucağında...
Alsaydı bütün vücudumu kollarına
Fezalara uzatsaydı başımı
Şiirlerim var beni anlatan
Bana göre şairlik
Sana göre bencillik
Ona göre şaçmalık
Oysa ben ne şairim,
-Hayallerimi yıkan şehre-
“Yere batsın bu toprak bu korkunç mazi
Orada çünkü sevgilimle sevgim gömülü! ”
A. Nihat Asya
BİHRUZ BEYLER
Bihruzları sevmedim, Tanzimat’tan bu yana
Milli olan ne varsa düşürdüler ayağa
İki asır geçti bak, memleket talan oldu.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!