Bir sonbahardı seni tanıdığım.
Ürkek bakışların karşısında
Bir çift gözdü gördüğüm, sevgi dolu.
O an sevdalandım sana.
Hep gözlerinin içinde aradım kendimi.
Sislerin arkasında kalan bir şeydi aradığım.
Gecemde "Ay"
Gündüzümde "Güneşsin"
Sakin bir ruha nispet
Yüreği çağlar durur
İlmik ilmik gönlünde,
Hicrânı bağlar durur
Varsın uzak diyarlara gitsin sevgi kuşları
Bir daha gelmesinler yurduma...
Bunca yıl ve bunca acıdan sonra
Mutluluk adına ne varsa alıp gitsinler
Ben acılarla yatıp kabûslarla uyanmalıyım
Ah eden gönüllerde sevdâ çiçeği beslemekti
Yıllardır ayrı kaldım anadan, babadan
Bir başkaymış ayrı kalmak yardan.
Soruyorum seni her uçan kuştan
İzini bulup da gelemiyorum.
O melek yüzünü göremiyorum.
Yüreğe yazılır bazen sevda
Bazen gözlerle aralanır aşkın perdesi
Yürek, parça parça edilir sonra
Gözler, yıldız gibi patlamaz artık
Hasret bitirir kalan ümitleri
Işıkları söner gökyüzünün
Bıktım artık bu soğuk düşüncelerden
Beni anlamayan hissiz gözlerden
Anlasam sitemini inceden
Ay vursa pencereden...
İmdi saat üç, gözlerimde uyku yok
Akşamın karanlığında yollarda dolaşan kim?
Yüreğine nakış nakış sevdâyı işleyen kim?
Yolları bitmez mi sanır günün bittiği yerde.
Geçmişi yalan mı sanır pişmanlık perde perde
Uzaktan uzağa yâri görür mü sanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!