BAHAR GELDİ
Bahar geldi, benim içim kara kış
Merhametsiz, senin için hava hoş…
Aklınız ve gönlünüzle yolunuz açık; alnınız ak ol-sun.
BAHTIM
Senden bana yâr olmaz
Benim gönlüm yaralı
Benden sana kâr olmaz
Bahtım hepten karalı
BAK, GİDİYORUM
Güldüğüm yollarda bak ağlamaklı
Başımda sayısız belki bin akla
Ruhum param parça bedenim yaslı
Sana hasret, âşık bak gidiyorum.
BAŞKA ÜLKEDE
Ayrıyız diye böyle öfkelenme
Arkamdan kötü şeyler söyleme
Selamımı bir kerecik kabul et!
Bil ki aramızda uçurumlar olsa da
Başkentten yârin şehrine
Bin bir özlemle dolu yüreğimin
Kan, revan içinde olduğunu
Söylesem ne söylemesem ne?
Sensizliğin sokağında büyük bir hüsranla
Darmadağın uykuların esiri olduğumu
BATI KASİDESİ
Batının ilmini al, kanma Frenk sözüne
Kurursa bir köklerin dönemezsin özüne
Kararan her gecenin sabahı nur dolacak
Yok senin vasfettiğin dilber bu şehr içre Nedim!
Cemil Meriç
Beatrice nerede şimdi?
Gelip geçti mi bir Beatrice bu dünyadan?
Maşuku yaratan âşıktır, derler.
Beatrice’yi yaşlı gözleriyle Dante yarattı.
Hayallerin gerçek oldu.
Bir gülüm vardı bak o da soldu.
Ne arıyorum ne de soruyorum artık.
Eskimiş bir çorap gibi çıkarıp attın beni
Dilerim sevdiklerinden mahrum olursun.
Korkuların yapışsın iki yakana
Belki bir köyde seninle;
Her sabah telaşsız uyanmak bir dağ köyünde.
Her akşam kaygısızca uyumak evin bir köşesinde
Gün boyu saate bakmadan, şehrin öfkesinden uzak
Yalnız sen ve gökkuşağı gözlerinle...
Belki bir şehirde seninle;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!