Gece gündüz hiç durmadan kendimi,
Yargılayıp kınanmaktan yoruldum.
Başka başka anlattılar rengimi,
İnsanlara inanmaktan yoruldum.
Sahih iken Kurandaki belgeler,
Dostu zindan olanın,
Güneş’i,Ay’ı yoktur.
Suretlere dalanın,
Mânâdan payı yoktur.
Kim ki sorsa neyim ben?
İşte kalem, işte kâğıt,
Ne dilersen, sen onu yaz.
İster topla, ister dağıt,
Bağırma da, avaz avaz.
Muhabbete alışmıştık,
Her türlü eziyete, zulmüme işkenceye,
Tahammül göstermektir, bela olan her şeye.
Cenabı Hakkın sabrı, o yüce kudretindendir,
Hâşâ aczinden değil, O merhametindendir.
Sonbahara razıyım kış kapımı çalmasa,
Soğuk günler gelip de güneşimi almasa,
Takvimler söz dinlese yıllar beni anlasa,
---Bu umutsuz hayalin tek suçlusu ben miyim?
---En nihayet insanım solmayan Gülşen miyim?
Can bülbülü gayretteyken,
Ben demeye dilim varmaz.
Akıl fikir hayretteyken,
Ben demeye dilim varmaz.
Nefsimizin indi şişi,
Haramı helâli iç içe kattım,
Şeytanın işine şer diyemedim.
Yokluk pazarında varlığı sattım,
Hiç olmazsa hiçlik, ver diyemedim.
Kurt ile kuzuyu güttüm yan yana,
Karanlıktan sabaha,
Erdik Elhâmdülillah.
Her fiili biz Hakka,
Verdik Elhâmdülillah.
Zahirde ve Batında,
İnsanları insan yapan,
Akıl,ilim,edep yahu.
Hayvanlardan üstün tutan,
Akıl,ilim,edep yahu.
Gerek uzak,gerek yakın,
Senden, benden, ondan kurtar gönlümü,
Bağıtlarla beni, eğleme ey dost!
Gözyaşında boğup, kalan ömrümü,
Ağıtlarla beni, eğleme ey dost!
Müşterisiz malla, doldu pazarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!