Ey gönül; perdeyi kaldır gözünden,
Âlemi tarafsız görmeye çalış.
Olup bitenlerin vazgeç sözünden,
Her işin özüne ermeye çalış.
Senliğin benlikten kes de bağını,
Öyle bulut bulut bakışın var ki,
Gözünde şimşekler çakıyor gibi.
O kızıl dudaklar bir alev sanki
Öptükçe ruhumu yakıyor gibi.
Kolların boynumu sardığı o an,
Hür olsak da sürgündeyiz,
Bayram bizim neyimize.
Yaşasak da zor gündeyiz,
Bayram bizim neyimize.
Gurbet yolu geçtiğimiz.
Mevla’m bir çift göz vermiş, bakmasını bilene,
Eşyanın hakikati, köre yalan görünür.
Ben yazar ben okurum, yanılırsam kime ne?
Ola ki sözlerimden, belki alan görünür.
Tesadüfe tesadüf, etmediğim hayatta,
Nerden sardın belâları başıma?
Atsam dedim, atamadım efendim.
Zehir kattın ekmeğime, aşıma,
Yutsam dedim,yutamadım efendim.
Biraz olsun bana umut verince.
Ne kadar da hassas örülmüş evren,
Örülen olur da, ören olmaz mı?
Uyum ve ahenkli, dönüşte seyren,
Görülen olur da, gören olmaz mı?
Gökyüzünde tek bir iken ayetler,
Yine cehenneme döndü geceler,
Beynimde kördüğüm bütün heceler,
İnsafı yok,acımasız gezeler,
Dinmez ağrıların turu içimde,
Ne bitmez soru var soru içinde.
Bir varmış bir yokmuş canlar cisimler,
İbretle bakınca bak neler bomboş.
Bir nokta oluca bütün isimler,
Zerreler nüveler habbeler bomboş.
Bir damla etmeyen varlık selinde,
Muhammed ümmeti, Âdemoğluyuz,
İblislik, şeytanlık, cin olmaz bide.
Allah’ın kuluyuz, nefer tuğluyuz,
Tevhidin dışında, din olmaz bizde.
Yaşıyor olsak ta, dünya cevrini,
İl’den il’e çok dolaştı,
Handan hana döndü gönül.
Zordan zora zor ulaştı,
Yandan yana döndü gönül.
Türlü türlü telden çaldı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!