Sanırdım ki Dünyada, bana hiç yar kalmadı,
Ben benliğimden geçtim, şimdi ağyar kalmadı.
Neye baksam taş toprak, madde idi gördüğüm,
Şimdi her yer gülistan, bülbüle har kalmadı.
Hiçte kolay değil, bedene lider,
Tabanı bilerek, ser olmak için.
Pa “ayak” “şah” ki baş, padişah eder,
İlla çokluk gerek, bir olmak için.
İnsan ayna ise, her şey görünür,
Gönlümü ferhat ettin, Şirin deyip durmuştum,
Sevdadan külünk yapıp, aşk dağına vurmuştum,
Her saniye vuslata saatimi kurmuştum,
Zembereği tutulmuş, ne kadarda geç çaldı,
On üç yıl bitmesine üç aylık zaman kaldı.
/Erciyes’e/
Erciyes heybetli, Erciyes soğuk,
Başı duman duman yasta mı nedir.
Şu kış kıyamette ses boğuk boğuk,
Sevgili gelinim hasta mı nedir?
Aşkın balyozunu gönül örsüme,
Bir lâhza durmadan, indir sevgilim.
Ya da Azrail’in çöksün göğsüme,
Ağrımı temelli dindir sevgilim.
Yaşatmak istersen asude yaşat,
SOHBET
İçimi parçalıyor içi bomboş kavramlar
Konular dağılıyor, söz uzayıp giderken.
Zevzekliği severler, kendisine hayranlar,
Hünerliyim sanıyor ukalalık ederken.
Öyle akıllar var ki, akıllara ziyandır,
Yanlışları yanlıştan, daha yanlış duyandır,
Bunların en kötüsü, akılsıza uyandır,
--Ahmakların derdine, asla derman bulunmaz,
--Ben insanım demekle, gerçek insan olunmaz.
Asalak alayı, Gitmez başımdan,
Onlara halimi sorma mı dedik?
Her gün birer lokma, çalar aşımdan,
Kendini helale, yorma mı dedik?
Delik deşik etti, yüreğimizi,
Ya Rabbi hamd olsun bir kapı açtın,
İçinde huzur ve saadet dolu.
Kerem hazineni önüme saçtın,
Özünde hak hukuk adalet dolu.
Sünneti Muhammed, Vacipte, Farzda,
Ayazlarda yanmak varsa kaderde,
Kışlar tava gelse, kömür tükenir.
Bahar gözlerimi, ama ederde,
Mevsim tava gelse, görür tükenir
Hayal olsa bile, gerçek olmaz da,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!