Gün be gün artıyor insanın yükü
Suçumuz katmerleşti bu devirde
İnsanlar bozuyor düzeni çünkü
Ararsın geçmişi zaman gelirde.
Kurduğun hayali kendin yıkarsın
Hani gavilleşmiştik seninle
Bırakıp gitmek varmıydı ablam
Dopdoluydu her anım sevginle
Şimdi yetim kaldım canım ablam.
Öyle zamanlar geçti ki, ak günler kararıp
Karanlık hollerden geçer oldum
Ümitsizlik ve gariplikle boğuştum coğu zaman
Bazende alevlerden çıkıp, buzullara batardım.
Öyle anlar oldu ki, dizlerimi kırıp
Acılar ülkesinde yanıyor canlar
Vuruyorda vuruyor zalim israil
Büyümeden yaşlanıyor o çocuklar
Nefesi ateş kusan hain israil.
Filistine güneş hiç mi hiç doğmadı
Kenan diyarında çocuklar gülmez
Açlığa mahkum etmiştir siyonizm
Doğdu doğalı oyuncagı bilmez
Yurdunu talan etti ruhsuz faşizm.
Doğruyu söylemek suç oldu ise
Onurlu yaşamak hayal demektir
Kapılıp gidersek her çatlak söze
Halimiz bu günden harap demektir.
Bu gün yine çıkmazlara dalmışım
Belirsiz duyguların esiriyim
Dardayım bu gurbetten usanmışım
Çırpınan bir kuş gibi kafesteyim.
Gam melodisi sarar geceleri
Gözüm önünde ürperen ağaç
Çulumu assam dilek olursun
Gövden kovuktur; dalların sarkaç
Rüzgarlarda sallanıp durursun.
Ne sert kış; nede gölgeli yazlar
Aklımı başıma aldım ağaca çıktım
Herkez ayrı birşey söyledi
Kimi neden çıktın
Kimi düşersin dedi
Şöyle baktım aşağıya
Kimi iyi niyetliydi
son bakışımdı sakka kaşına
aynı ağaç kütüğüydü sıradan savan
son elmaydı dalından kopardığım
rüzgar olanca hızıyla salıyordu dalları
anlatırdım anneme mavimtrak çivitleri nasıl topladığımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!