Acılanıyorum
Hasretleniyorum
Acı hüzün olarak kuşatıyor
Hüzün mevsimi de bitmek üzere
Ağaçlar hüzünlenince yapraklarını dökermiş
Ya benden dökülenler ne ola ki
Ahuzar etme gönlüm hayat elbet güzeldir
Bu günler ebedi değil gelip geçicidir
Umutsuzluğu vur taşa, gör neler gele başa
Zehir de yudumlasan anı doya doya yaşa
Erise de yağların ortalığı verme telaşa
Rafikin olsun sadakat kanma göze kaşa
Duygular düğümlenir yüreğimde
Elimde kalem beklerim
Yanaşmaz duygular kaleme
Bürünür onca mahremliğine
İşte o zaman
Hatıralar göz kırpar
“Sevincim sevince benzemiyor”
Ve ne de hüznüm hüzne
Kaç zaman yaşadım bir anda
Bilmiyorum
Yeryüzü hiç dar olmamıştı bu kadar
Bastığım toprak utanır mı bir gün benden
Ölümlerle diriltiyorum hayatı
Ölümü yaşatıyorum
Hayatın koynunda
Ölünce yaşamak için
Yaşarken ölmek gerek
Ölümler doğuruyorum her sabah
Kahreden sessizlik
Sonu gelmeyen feryatlar
Yıpranmış yarınlar
Tekdüze hayatlar
Anlamsızlığın hikâyeleri
Gözlerim bir noktaya daldığında,
Kalbim hızlı hızlı çarpar, bilmem nedendir?...
Yüreğimde şimşekler çakar,
Duygu ve düşüncelerim bulanır birden...
Gözlerim buğulanır puslu bir cam gibi,
Dudak büktürür, içimden gelen derin bir hüzün,
Ey benim yitik sevdam
Ey gökteki hiç durmaksızın kayan yıldızım
Ey etrafını devamlı duman bürüyen dağların doruğu
Ey uğruna sevgiyi yollara serdiğim sevgili
Ey çatlamış dudağımdan dökülen iki kelimem
Ey yokluğunda boşalan garip yanım
cürümlerin en büyüğü kalemle gelendir bazen
aldırmazsın, alıp koynunda saklarsın yine de sen
neden diye sormazsın, çünkü benden gelmiştir gelen
dağarcığımdaki kelimeler senden gelir hece hece
onulmaz dertlere gebedir sensiz her gece
Aşkını affıma vesile kıldım
Halini hayatıma örnek kıldım
Mahcubum, kendimi kapına köle kıldım
Ellerin gözlerime bir ab-ı hayat
Dertliyim, derdini derdime derman kıldım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!