İsyanlardayım
Beni benle dövüştürenlere
Kılıcı elime verenlere
Geleceğime kuyu kazanlara
Geçmişimi beş paraya satanlara
Sonra
Şiirler hep yarım kalırmış
Çünkü
İki kişi tarafından yazılırmış
Soluksuz mısralar
Kelimeler tükenmişse kalem neylesin
Kalemin ızdırabı derindir oysa
Kalem ki bunca sevdaya tanıklık etmiş
Tanıklığın bedelini acı ödemiş
Kırılmış kimi zaman tükenmiş
Yine akşam oldu...
Yine güneş kapattı gözlerini...
Yine kuşlar girdi yuvalarına...
Yine girdik yuvamıza...
Artık başka bir âleme
Can kardeşim...
Canım kardeşim...
Canıma can kardeşim...
Senin için kalemi elime almak,
Senin için düşüncelerimi yormak,
Senin için duygularımı şahlandırmak...
Dünden kalma yarınlar belirdi önümde
Geleceğin tarihi geçmişte kaldı
Ayna tuttum Endülüs’ten bugüne
Elimde bir tutam kırık cam kaldı
Bilseydim gözyaşlarım hep beni boğacak
Kederliyim
Hüzünlüyüm
Acıyan yanlarıma dolunayı sürüyorum
İçimde sonsuz bir umut var
Hüznüm odur ki
Dolunayı sensiz yaşayamıyorum
Derdi olmalı insanın
Ağrımalı başı
Zehir olmalı aşı
Sızlamalı yüreği
Kimse bilmemeli
Sokakların derdine mübtelayım
Utanıyorum üzerinde oynanan oyunlardan
Yürürken hep başım öne eğik
Yürek çarpıntıları başıma vuruyor
Zulüm cümbüşünü kuşandı yine bu akşam
Elinde kalem
Yüreğinde mahzen
Kıyılarında ölüm ve hayat
Kıyıların med-cezir



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!