On dokuz aralık bin dokuz yüz on sekiz de
Nasip oldu, ilk kurşun Ömer oğlu Mehmet’e
Ya Allah dedi, sıktı; Ermeni’den olma Fransız’a,
Yetti bir kurşunu, Karakese’den, ateş almaya
Bir idi Mehmet Çavuş, pir oldu binlere
Sevgi bir ışık
Bilgi bir ışık
Bu ışığın altına hepimiz sığarız
Karanlık hepimize karanlık.
Hadi kanat bileklerimi
Çarmıhına ger beni
Gözlerime bak içimi acıt
Acı acı gülümset beni
En bilindik işkencelerini et
inim inim inlet beni
Birazdan ismail, birazdan gün ağaracak
Güneş ufukta yine, doğuma gebe, ölümle yüz yüze
Bir bir değil ismail, binlerce ölü canlar toplanacak
Hikayeler yarım, ağıtlar, yarım kalan gülüşlerle
Dedim ya ismail, kuşlar yuvasından uçacak
Kimi kumsala iz bıraktı,
Kimi ağaca, kimi aya
Kimi göğsünü siper etti
Akıp giden zamana
Kimi devrim yaptı,
Kimi fetih, kimi sanat
Kadın nere girse güzelleşir
Yürüse yol güzelleşir.
Girerse kalp,
Seversen ömür olur.
Güzelleşir.
Sevgi bir ışık
Bilgi bir ışık
Bu ışığın altına hepimiz sığarız
Karanlık hepimize karanlık.
Karanlık gözlerinde bir akşam
Gözlerimi gözlerine dikip,
Karşında susarak dursam
Ve ellerimi sana doğru uzatıp
Kırgınım sana ey Osmanlı
Fethettiğin yerlerde kırmadın bir insanı
Serbest ettin, saygı duydun, inanmasan da inandıklarını
Kaç yıl hüküm sürdün, unuttular nasıl yaşadıklarını
Değiştirmedin asla konuştuklarını
Sana gelenler gönüllü gelli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!