Mustafa Ceylan Şiirleri - Şair Mustafa C ...

Gece atlarının uyuşmuş sağrısına
Işıkla harman eyle kamçılat beni.

Moru küllenmiş bir duman tüter başı sisli dağlarımda
Gömgök ter, korku dolu bir duman
Bir duman ki inmiş ülkemin caddelerine

Gönül bahçesinde her daim açan
Hacı Bayram Veli gülümüz bizim.
Yüzyıllar boyunca Türkçe konuşan
Ağızda bal, şeker dilimiz bizim.

Tarih bağrında devletler kuran,

Bir kız gider sabah, akşam
Penceremin, kapımın önünden; edalı
Yüreğim tekeri kırılmış çocuk arabası
Söz dinlemez yüreğim,
Yüreğim o kıza sevdalı...

Bir kapıdan içeriye
Girmişim de haberim yok.
Bin odayı bir kilide
Vermişim de haberim yok.

Ne ki Ceylan’ ımın sözü?

Nereden karşıma çıktı, anlamadım
Taş kesilen zamanın ellinci boyutunda
Bu sürmeli gözlü, yanık yürekli güzel?
Bölük pörçük etti uykularımı birden;
Durup dururken...

Aşık Kazanoğlu:

Cennet' de gözümü açtım
Adem'le bir yaş idim ben.
Savruldum Dünya'ya düştüm
O zaman tek baş idim ben.

Ayrılığı aramıza kazmışlar,
Sevdamızı kurşunlara dizmişler,
Alnımıza kara yazı yazmışlar
Duyar mısın zindanlardan sesimi?

Sorma beni, uçuruma düşmüşüm

Soğuyan sessizliğin taş kesen efkârından
Çağa yanık türküler gönderiyor bir ağaç.
Sararan yaprakları düşer ahüzârından.

Sızı, en kılcal kökte; titrer aşkın nârından
'Çat! ' der kırılır buzlar, yuvarlanır, susar taç

Mustafa CEYLAN


I. İSLÂMİYET ÖNCESİ TÜRK EDEBİYATI (? -11. yy.)

Evet Sevgili Dostlar;

FALEZLERİN KIYISINDA

Dolunayın çıktığı her vakitte
Yüreğin mi sevda yutan uçurum?
Nefesin mi, gül uyutan uçurum
Dolunayın çıktığı her vakitte?