Mustafa Bertan Şiirleri - Şair Mustafa B ...

Allara boyandı şehrin yüreği
Yıkıldı harap evlerin direği
Makbere vuruldu kazma küreği
Yine Mehmetleri şehit ettiler

Mertçe savaş yok kalleşçe pusu

kendi kaderine terk edilmiş bir sandal gibi
dalgaların insafına kaldıysan eğer,
sığındığın mendirek yıkılmış
mola alacak limanın yoksa...
asi fırtınaların tokadı tenine vurdukça
metcezirle yeksan olup,

Güneşin doğduğu yere yürüyorum
Ardımda koca bir hayat,
Yüreğimi kanatan acılar,
Bir umut aydınlanır diye ufuklar
Güneşin doğduğu yere yürüyorum.

Zaman beni sen tüketin
Bir mum gibi damla, damla erittin
Her anım bir ölüm o anı bir daha yaşayamıyorum
Her geçen gün daha zalim ardımdakileri alamıyorum

Nedir benden istediğin anlayamıyorum

Aslında ne Tahir olmak gerekir sevmek için Ne de Zühre; Ne Ferhat gibi dağları delmek, Ne de Mecnun gibi çöllerde Kalmadı o büyük sevdalar şimdilerde... Şimdi ki, Fiyasko birliktelikler! Güz kırıtması gülücüklerle Bina edilemez yıkılır hayaller Bir şişe şarap sarhoşluğu gibi Yüzeysel yapmacık mülteci aşklar Ve yetim kalan sevgiler. Parfümlerle hapsedilmiş ten kokuları Unutulmuş o rayiha Özlem yok Şevk yok Günübirlik sevdalarda Direği yok yuvanın Çatının payandası Evcilik oyunu mu bu Bu nasıl bir ironi Saçılmış oyuncaklar İki ayrı beden Umarsız duygular Umursamaz sevdalılar Riyakâr Bencilce Yüreğe değil simaya bağlılıklar. Oysa Aşk riyasız karşılıklı sevmek Acılara birlikte göğüs germek Evliliğe değil ölüme imza atmak Tek yürek olmak Ve el ele gönül gönüle yaşamaktır. Yoksa Gönül eğlenir İhanet edilir aşka

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Öyle bir yara açtın ki sinemde
Hançer vursan bu yarayı açamaz
Bir ok gibi saplandı acı sözlerin
Beni kahır etti yazdığın şiir

Mektubun geldi öpüp kokladım