Her fırça vuruşunda kalbime dokunuyorsun
Birde aşkın resmini yap bana
En güzel aşk resimlerini çiz, rengârenk
Ben gibi boş bir tuvale
Fırçada can bulsun aşkın renkleri
Ve o tuvalde en güzel hatıralar
Esaretin adı yenidünya düzeni
Başını kaldırıp bakma görme
Kalem kimin elindeyse kâtip odur
Hak arama hesap sorma.
Topun tüfeğin adı demokrasi
hiçbir zaman
kutsal sayılmayacak
bir kitabın yazarıdır şair
gecelere ait
melankolik
Bir hoş sedadır şairi bahtiyar eden
Şair anılmasada şiir okunur
Bir gün mutlaka toprak olacak bu naçiz beden
Şiir dillerde yaşar şiir can bulur
Şair değilsen anlayamazsın kalemin dilinden
İçimde bir burukluk var
Dışım nasıl görünüyor bilemem
İçimde fırtınalar esiyor
Beni bana sorma saki
Hayatı sen öğeledin
Öğretmenim sensin
Başöğretmenim Mustafa Kemal
Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum
Sana kaç alfabe borçluyuz öğretmenim
Okumayı yazmayı öğrettin bana
Sana nasıl tutkunum bilemezsin
Bir sen varsın benim dünyamda
Seninle dolu bütün hayatım
Adını yazdım tarih sayfalarıma
Aldığım her solukta sen
zor kadınsın; ağır
her yürek seni taşıyamaz
zor kadınsın, mağrur
her gönül sana mihmandar olamaz
bir efsun gibisin
Doğan bir bebeğin hayata merhaba dediği andır ağlamak.
Bazen gülmek bazen ağlamaktır yaşamak.
Acılara göğüs gerip sevinci paylaşmak.
Bazen neşe bazen hüzündür yaşamak.
Üç beş gün gibi geçer su gibi akar zaman.
Unutmadım
Seni unutamadım
Bir bankta oturdum yalnız
Yalnızım bu koca şehirde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!