Baksam yücelerden aşkı nar ile
Güzler seni söyler yel seni söyler
Yangın gönüllere yağsam kar ile
Buzlar seni söyler sel seni söyler
Ne mümkün hatırlamamak an-ı
Bir kalp yangını başlangıcıydı gün
Sabun kokulu nakış örgü saçların
Düşürmüştü ruhumun kanadına
Geçiyordum eşiği kapınızdan.
Özgürlüğün yoksa eğer
Bu yaşamın neye değer
Şu Gök kubbenin altında
Demokrasi aşkmış meğer
Büzülür kirpiği kaşlar
Gafil olma ey şair! Issız çöller yabandır
Kavrulur şiirlerin alevlenir al olur
Kapılma endamına rüzgârları yamandır
Gözler de ekşir damla yaprak solar lal olur.
Kurar dost tuzağını sahte yüzü gülerken
Hayat kısa bir hece
hızla akıyor zaman
sevişelim her gece
aşk kokalım yâr aman
dolunaylı geceler
Kapattım defteri bir cızık çektim
Vefalı dost bilmiş aramış sormuş
Ne hayaller kurdum ne tohum ektim
Çalınan duygular sevdası zormuş
Sözleri yaralı ceylan misali
Sönmüş alevleri kor ocakların
Dumanı tütüyor yaslımı yaslı
Sitemi nedendir? Sor sancakların
Kanından şehidin aslıdır aslı
Elbet bir gün ağlar solarsa yüzün
Bakışların limanında çalardı o eski şarkı
Esintili oynak havaların girizgâhında
Ağır adımların dansı
Yağız bir kısrağın şahlanışı
Demir almada aceleci tayfalar
Düşürürdü denize kargaşayı.
Ay çocuk; niye doğdun
Bu zemheri ayazında
Göçmen kuşlar getirdi
Yaralı... Kırık kanadında
Ay çocuk; doğmasaydın
Ay çocuk niye doğdun
Zemheri ayazında
Göçmen kuşlar getirdi
Yaralı kanadında
Başkaldırdın ölüme
Olmadı hiç nazında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!