Zaman kanğren olmadan,
Yaşam düşmeden ayağa,
Hazırlanmak gerek usuldan
Koyulmak için yola.
Ağırdan, ağırdan.
Unutmak için içtim.
İçtim, içtim unuttum.
Ama!
Unutmam gerekeni değil de,
Unutmam gerektiğini unuttum.
Ne tuhaf!
Görmek için bakmak gerekse de,
Her baktığını göremezsin.
Gördüğünü beynin kayda geçse de,
Her gördüğünü değerlendiremezsin.
Değerlendirip doğru buldukların,
Pırıl pırıl bir yağmur damlasıydı,
Bulutlardan süzüldüğünde.
Kader bu!
Gelip düştü denize.
Boğuldu…
Su nedir bilemedi de…
Hep bir sen daha olmuş sende.
Hiç beninle yalnız kalamamışsın.
Hep şikayet etmişsin özündeki kalabalıktan.
Sen yalnız sen olamamışsın.
Önce baban taht kurmuş gönlüne,
Biliyor musun? ...
En büyük aşkların
Yıldırım aşkı olduğuna inanırım ben!
Hani şu;
Kaçamak bir bakış,
Ya da,
“Seni seviyorum” yazıyordu kabzasında,
Giderken yüreğime sapladığın hançerin.
Bıraktım öylece, kıyamadım söküp atmaya.
Yaram hep kanasa da, gömülü kalsın sevgin.
Ben rızkımı Yaradan’dan dilerim.
Ben lokmamı helalinden isterim.
Şeytani sefadansa,
Rahmani cefayı yeğlerim.
İmanım, varımın haktan olduğunda.
Hak yoluyla gelmeyen canım olsa veririm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!