Murat Yağan Şiirleri - Şair Murat Yağan

-Her Şeye Rağmen-

Kaygılıyım senin için küçüğüm.
Geleceğin en karanlık anına,

İki ah arasında sıkışmış,
Vahlar dizisiymiş hayat.
Kimine bir vahlık ömür biçilmiş,
Kimine de vah ki vah…

İnsanı insan yapan
En büyük değerdir düşünce.
Değerlerinden kopup da insan
Menfaatlerin peşine düşünce,
En acımasızca kıyan
Silaha dönüşür düşünce.

Bir sen mi varsın ki dertli olan şu koskoca dünyada.
Ah! Edenlerin, inleyenlerin sesleri çınlar semada.
Dıştan kahkahayla gülenler içten kim bilir nasıl ağlar.
En zenginin ülseri, en hovardasının prostatı var.

Diyorum ki;
Gitmeden önce bir parti vermeli.
Hani oluyor ya…
Gençliğe veda,
Bekârlığa veda…
Öyle bir parti düzenlemeli.

Eğer bulamadınsa…
Evrene açılan semada,
Güneşte, ayda, yıldızda,
Başı bulutlara eren dağda,
Ufukları aşan deryada,
Balta girmemiş ormanda,

-Kader Prizması-

İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!

-Sonsuz Yaşam-

Bazen dünya;
Yitip gitmiş silik bir noktadır,

-Çağa Mahkûm-

Beton kafesler gibi,
Dört yanı saran kuleler.

-Boyutların Uzlaşması-

Bulutları delip geçmiş Everest.
Bihaber aşağılardan.