Murat Ülkü Şiirleri - Şair Murat Ülkü

Harf harf hece hece yaşattığım
Belki sever diye cümlelerde avunduğum
Yokluğunun cehenneminde cayır cayır yandığım
İlhamım sen, yaşayan en güzel şiirim sensin kadınım...

Gönlümde gözümde her halin melek

Benim sözlerini şiir diye yazdığım kadın
Saklı gizli sevdamızı kağıda döktüğüm kadın
Güzel gülüşünü kalbime, kanımla çizdiğim kadın
Senin her kelamın, her halin bir şiir kadın...

Dua dua nidasıyla ellerimi açtıran

Yozgat'ın bağrından kopup gelen bir ses,
Şiir Perisi, adınla güzel yüreklerde es.
Bozkırın türküsü, ruhunda demlenir,
Her dizesi, bir damla gözyaşı, bir nefes...

Gözlerinde Anadolunun o masum hüznü,

Şiir ve kadın tarifini yapacak bir dize kuramadım
Yitip gitti firardadır şairine ilhamlar.
Bir iki satır duygu dizmeye kalktıkca
Alıyor aklımı varliğina inanmadığım kötü cadılar...

Ters kelepçe tutuklanırken harflerim

Düşersin kalkarsın niye kimse halimi sormuyor dersin
Değmeyecek insanlar için bile fedakarlıkları hep sen edersin
Onların canı tatlıdır yerlerine bir de bedel ödersin
Daha ne beklersin, dar gününde arayıp sormayanı sil gitsin ...

Canın dan can bilir verirsin ona her şeyi

İyice soğudum insandan ve de hayattan
Pişmanlık kazandım, her bir sevdadan
Herkesi mi vefasız yaratmış Yüce Yaratan
Seven hakir oldu, zannetti kendini sevilen şimal yıldızı...

Vefasızlık nankörlük, benim alın yazımmı,

Ben dünyada bu kadar güzel gülen,
Güldüğü zaman bu kadar güzel olan,
İnsan görmedim, sensin bence bilinen,
Sensin içimde açan, en şımarık gonca olan.

Bizde hiç "seni seviyorum" denmez,

Bir sevgi kırintisiydi, senden istediğim.
Sen beni, kucak kucak sevgiye boğuyorsu
Yalandan bir tebessümdü, görmek istediğim
Kahkahalarınla benim ruhumu aydınlatıyorsun.
Bir güzel sözdü, duymak istediğim.
Sözünle halinle tavrınla sevdanı haykırıyorsun

Ben benim, biz kim?
Sen sensin, siz kim?
Dün hocandım, ertesi hemşerim,
Kim getirdi sizi bizi?
Ben benim, sen sensin.

Belirsiz bir yaşamın eşiğindeyiz
Var ile yok arasında akıyor günler
Su akarken testisini dolduruyor kurnaz
Garip direnerek hayata ömür tüketmekte...

Hayat dürüste zulüm getirir