yorgun düştüm bu kente,
umutlarımla ben.
kar beyazı düşlere dalarken,
bu kent,
karartmaya başladı
Kendini...
İstanbul oluyorum
Üzerimde kat kat binalar yükseliyor
Sokaklar oluşuyor daracık
Çarpıklaşıyorum
Her yanımı örüyor çıkmaz sokaklar
Koşuyorum
Seninle olmak bir haykırışla katılmak demektir güne.
Seninle olmak sessizliğini yırtıp gelmek demektir gecenin
Seni özlemek gecenin karanlığından güneş gibi doğmak demektir her yeni güne
Seni özlemek yağmak demektir bir çiğ damlası olup yapraklara
Öyle güzeldi ki düşlerim, DÜŞlerinden ödünç sevmeler alıyordum kendime...
Sen mutluluğum oluyordun, ben sende kocamAN sevgiler...
Koşuyorum
Sonbaharın içinden
Sonum kış
Ama ben yazın sıcaklığından
Geldim
Üşüyorum
mavi bir ölüm titretiyor dudaklarımı..
geceye yaslanmış denizlerde
köpekbalıklarından kaçan balık sürülerine takılıyor
gözlerim...
ölümü kusuyor
satır araları..
Bu sabah yağmur var İstanbul'da,
ben her yağmur yağışında
damla olup akarım camlarda,
çık ve seyre dal uzaklara
gördüğün her bir damlada
ben olabilirim...
Şimdi gitmek zamanıdır artık
kim kalkıp gitmek ister bir
yelkenliyle engin denizlere
dümende ve yelkende bir tek giden
gidilen yer zaman
gelinen yer zaman
en kudretli ölümü yaşadım
senden habersiz,
gördüklerin
sancılı doğumların
gülümseyen karakterleri idi,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!