Sonbahar yapraklarını dökmekte...
Yüzüme çarpan rüzgarla yaşadığımı anladım...
Ama yaşamak bir sürü gibi değil...
Allah bana iz bırakmayı nasip etsin...
Nur oldum.
Gönüllerde ademe geldim…
Görünmezi görünür kıldım…
Duyulmazdı duyulur kıldım…
Konuşulmazdı konuşur oldum…
Bir ol sözü ile kainat;
Biz hiçtik sen geldin de;
Her şey patladı gitti...
Değil mi?
Bop Amca!
Aldatıldık, kandırıldık...
Ay ve yıldız gibi parla..
Karanlığı aydınlatan ışık oldun...
Parlayan gözlerin...
Ruhunu yansıtıyor...
Ay ve yıldız gibi...
Sen yaralı...
Ben yaralı...
Sorma bana!
Bilmediğim soruları...
Sen yaralı...
Kuyudan...
Çıktığımı zannettim...
Meğer oğul...
Sensiz her yer ...
Kuyu oldu bana...
Senle yaptığımız...
Sus konuşma...
Gözler konuşsun...
Bakma öyle...
Küçük göründüğüme...
İçimdeki fırtına...
Balalar evlerinde...
Mum gibi söndüler...
Umutlarımız...
Ellerimizden uçup gittiler...
Kırımı zaptettiler...
Dünya malı için...
Rant için..
Menfaat için...
Silenler...
Atalarınıi geçmişlerini...
Değerlerini oklarını...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!