Sen yokken en kötü ihtimal olurum ben
Daha kötüsü daha çekilmezi daha beteri düşünülemez benden
Kuş uçmaz kervan geçmez o yer olurum ben
Sessiz kimsesiz darmadağın ve hep uzak gözden
En zor durumlarda bile dalardım gözü kara belanın ortasına eskiden
Bu yara öldürmez ki beni biraz daha sert vurman lazım
Şu ara her şey sen hala malum daha çok yeni yangınım
Bir daha hatırlatma bana kendini unutturman lazım
Dumanım üstümde bak hala cayır cayır yanıyor canım
Bana mı sordun severken desen yok verecek bir cevabım
Ertesi öncesi yok hiç hayatımın senle doğup senle batıyor gün dediğin bende
Düşmez hiç gölgesi üstüme başka bir sevdanın adınla yatıp kalkıyor aşk göğsümde
Ardıma bakmadan yürürüm senle ah benim günüm güneşim iyiki doğdun ömrüme
Ne çıkar sanki bugün son günse kana kana içtim ya ben seni doydu kalbim herşeye
Uğruna kırpmadan gözümü düşünmez sererim yoluna ömrümü yeter ki sen iste
Ruhumda durmadan büyüdün öyleki bana bile yer kalmadı sen varsın her zerremde
Gördüm ki hiç değiştirmemiş aradan geçen yıllar seni
Oysa ki çok hoyrat değdirdi bana zaman o ellerini
Sen dünkü çocuksun daha yitirmemişsin o temizliği
Bense eski püskü bir paçavra üstümde hayat izleri
Bir şeyler söylemek istersin de düğümlenir yaa hani boğazın
Kesildi birden bıçak gibi senle acılarım demek isterdim halbuki durum tam tersi
Eksildi günden güne aşktan yana umutlarım sana bağlamıştım oysaki ben hepsini
Bir sesti bir nefesti yalnız istediğim gel gör ki şimdi adım yalnızlığın efendisi
Senindi sahip olduğum herşeyim sen ki kendi evini ateşe veren evin delisi
Çekildi gökten acı çeken tüm aşıkların resimleri biri görüyor ordan herkesi
Mucize gibi geldin her gecenin ardından yine kapkara sabahlara uyanan kalbime
E hep böyle değil midir ki zaten güzel şeyleri saklar tanrım arattırır bulmadan önce
Lütfen affet beni yalnızlığım bir şey demeden çekip git içimden artık uzak bir yerlere
Tamam en yakınımdın bunca sene ama ne yer ne de gerek kalmadı artık sana göğsümde
Evvel zaman sevdalarındaki o sıcak içten muhabbet özlediğim o derin samimiyet
Zehir zemberek günlere uyanacak fakir bir yürek kaldı bak içimde artık yalnızca
Evir çevir her neresinden bakarsan bak yine sen görünüyorsun delik deşik ruhumda
Yenir yutulur değildi yaa o sözler nasıl sustum ben bile şaşıyorum hatırladıkça
Nedir zorun benle bilmiyorum ama ya gel hep kal yada gideceksen hiç gelme aklıma
Eşiyle el ele yanyana yürüyor herkes ben yine yalın yürek tek başıma yollarda
Deliriyorum galiba demiyorum artık çünkü apaçık görüyorum ki delirdim çoktan
Bilemiyorum yerimi ne kalabalığın dışındayım ne de çok uzaktayım yalnızlıktan
Beliriyorum kaybolduktan hemen sonra üstüm başım sırılsıklam yokluğunla ıslanmaktan
Dönemiyorum ne yazık ki çok uzaklaştım bir uçurtmanın peşinden koştuğum o yıllardan
Yineliyorum bir daha söylüyorum çok seviyorum ama kulağın sağır yüreğin taştan
Açılmadı camı çerçevesi yüreğimin senden sonra görmedim ki ben hiç günü güneşi
Yaşanmadı daha önceleri acının böylesi bundan fazla yanmamıştır kimsenin içi
Şaşırtmadı yine hayat beni sanki tanrı bana ayırmış dünyanın bütün hüzünlerini
E olmadı sil baştan başlarsın diyenler bilmiyor silmekle geçmiyor ki bu yara izleri
Kapanmadı sana hiç kapısı yüreğimin yıllar sonra bile olsa ben beklerim dönmeni
Bir yenisi daha eklendi bak korkularıma ve bu kendinden öncekilerin hepsini sildi doğrusu
En iyisi görmezden gelip devam etmek yoluma dedim ama nerde olsam sanki hep ensemde soluğu
Rahat vermez ki bir an bana unutturmaz hiç kendini gitmez başucumdan kalbimin en azılı kabusu
Rütbeli bir kumandan edasında bir geçmeye görsün içimden tir tir titretir hep o sensizlik korkusu
İzin vermez ki şöyle bir çekilip kabuğuma kendimle kalayım ama nerde içime çökmüş tortusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!