İçim elvermiyor seni böyle kalbime gömerek saklamaya
İsim de gelmiyor aklıma yerine bir başkasını koymaya
Neyini beğenmiyorsun ki kimseye atmadı bu yürek daha
Gidelim dedin de biz gelmedik mi bırakıp herşeyi ardında
Bir söz ver yeter ki küçücük de olsa ona inanayım
Bilme sen yine bende ne kadar derinlere inip orda taht kurduğunu
Elde var yine sensizlik söyle niye sarıp gittin başıma yokluğunu
Tam bende unuttum seni diyeceğim hatıran gelip kesiyor önümü
Üstüme üstüme yürüyor hadi unut diyor unut da bir gör gününü
Lafımı yutuyorum hemen o kadar fazlalar ki kafa tutmak mümkün mü
Nihayet gülümser gibi baktı aşk usul usul yaklaşıp bugün ilk defa yüzüme kalp aralığından
İnanmak istemedi kalp bir an bunun olabilirliğine böylesine hiç alışık olmadığından
Ha gayret yüreğim az daha dayan hele biraz sabret her şey daha güzel olacak bak gör sandığından
Azametinden korkma hiç o büyük yalnızlığın yakındır kurtulmamız onun alaca karanlığından
Labirentlerinde kaybolduğum şu yarım aklımı başımdan defetmenin zamanı gelmiş anlaşılan
Gördüm sanıyordum ben acının en koyusunu vurdum hayatın taa dibine
Üzüldüm sanıyorum yeterince dedim ki kimse acıtamaz bundan böyle
Lafımı yuttum ama hemen sustum yanılmışım anladım senin gidişinle
Acıyı uyuttum göğsümde her gece sarılıp öptüm binlerce kez sen diye
Yutkunamıyorum bak sözlerim boğazımda düğüm ah benim bir yudum suyum nerdesin
Güzel günler göreceğiz inanın çocuklar demiş ya o şair
Güzel gün değil tek bir anım yok şair fazla iyimsermiş zahir
Evvel düşler düştü içimden sonra ayaklandı gerçekler bir bir
Üzen dünler değil hiç bir umudun kalmayışı yarına dair
Ben miyim bir tek böyle olan bilmem ki bende mi bir tuhaflık var
Anlamaya çalışmaktan yoruldum inan artık herkesi herkesin derdini
Anladıkça daha çok soğudum ama herkesten belki böylesi daha iyi
Aralarından çok kez kovuldum kimse yanına yakınına almadı beni
Almazsa almasınlar aman boşver be oğlum ben yine bende buldum kendimi
Bir bulutun üstündeyim yanımda kara kedimle her gün yepyeni bir sefer
Bu da laf mı sen olmadan benim var olabileceğimi nasıl düşünürsün
Bir taraf haksız olacaksa o ben olurum zaten başka türlüsü ne mümkün
Budaladır biraz saftır zaten yüreğim yokluğunla o nasıl boy ölçüşsün
Ne şanssız bir kalpmiş tam da yeniden doğdum derken yine yalnızlığa gömülsün
Hadi bırak elindeki o valizi hem içine ne sığdıracaksın sanki
Çok uzak değildim ki bir şehir ötendeydim sadece
Ne korkak biriymişsin adam bellemiştim seni bende
Pek tuhaftı halin nasıl farketmemişim daha önce
Çok normal aslında insan körleşiyor böyle sevince
Ama sen bilemezsin ki tabi nerden bileceksin
Susup sakladığım her ne varsa bunca yıldır içimde aşka dair
Elinle koymuş gibi bulup çıkardın hepsini gün yüzüne bir bir
Lütuf değil ödül armağan değilsen tanrım seni niye gönderir
Eşine rastlamak mümkün değil ki mucizeler kırk yılda bir gelir
Neyi ne kadar istersen al senden önce buralar hep yalnızlıktı
Bu böyle sürmez sürmemeli de zaten görmezden gelinen bu uzaklık bize bir tuzak
Az önce söylediklerini düşünürsek sen de gönüllüsün bu ayrılığa ne tuhaf
Ne demek biterse bitsin ne demek kasma o kadar kendini biraz oluruna bırak
Ucunda ölüm mü varmış sanki alt tarafı ayrılıkmış işte söyle bu nasıl bir laf
Bana bunlarla gelme ne olur sus daha da acıtma içimi artık konuşma bırak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!