Muhammet Mahmut Eski Şiirleri - Şair Muh ...

Muhammet Mahmut Eski

Üşüyor dedi, üşüyor ruhum
Etten örülme bu duvarın içerisinde
Döndü, yürümeye başladı iskeleye
Gizlemek ister gibi tüm yaşantısını
Veda etti giden geminin arkasından
Ağlamak dedi, ağlamak saklıyorum

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Zifiri karanlıkta bir damla beyaz rüzgar girdi odama
Elini tutup bir yokuştan çıkamamanın yalnızlığı vardı üzerimde
Uzanmışken evin orta yerine.
Uyudun mu sevgili şimdi, düşüncelerde misin yoksa
Açık mı acaba penceren, kulak ver
Belki duyabilirsin fısıltılarımı, yetişir imdadına

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Ayrı yataklarda,
Aynı mecburi suskunluktayız
Vedanın soğuk sözleri sarmışta,
Üstümüz açık kalmışız
Yürek hep yangın yeri
Yürek hep çiçek demeti

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Nefese yakın, ekmeğe benzer olmalı
Yeşili andırmalı, maviyi düşündürmeli
Baktığında görünmemeli
Seslendiğinde, işitmemelisin
Ellerimi yalnız hissedeli
Derin bir siyaha kucak açtım

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Unutma, yolcudur su
Duracağını sandığın toprakta
Unutma, misafiridir bulut
Akıp giderken gök yüzünün
Unuttun mu yoksa, unutma
Gidecektir yaprak

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Mesala, çiçeklerden bahset bana
Adını, kokusunu, rengini seninle ögrendigim yada öğreneceğim
Yasemin kokulu bir bahçede çay içeceğimiz zamanı belirle
Begonvillerin mor çatısı altındaki resimlerimizi hatırlat
Kasımpatının renginin ne olduğunu göster heyecanla
Çiçeklerden bahset bana; renklerden, kokulardan en önemli hayallerden

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Ah benim utangaç ve arsız hayallerim
Eşlik edip ay ışığına, yol oluversin
Gelsin beş adımda yamacına
Aralık bırak pencerene, olur mu
Misafir olabilsin
Yükleyip sırtına yarınları

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Gökyüzünün mavi gölgesinin serili olduğu kasabada yaşlanacağız
Sarı bir ufka kavuşan yokuşlarda yorulup
Asma ağaçlarının gölgesinde dinleneceğiz
Tanyelinin, taze yeşili dövdüğü vakitlerin huzurunu
Ve bir boranın, en kıymetli beyaz telaşını yaşayacağız

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Olduğu gibi yalnızlık ve aptal üşüme
Seslerin verdiği sarhoşluk
Kalabalığın, insanı soktuğu girdap
Küçük bir çocuğun korkusu var üzerimde
Konuşmanın insanı boğan ağırlığı
Kaçmanın tahammülsüzlüğü

Devamını Oku
Muhammet Mahmut Eski

Sabır dağı; rakım kalmadı, herşey yerlerde
Ayaklar altında ezilen nefes
Canhıraş şekilde bir ses yükseltir insan
Bir çocuk; çaresiz ağlar, hisset
Kulak ver ne söyler geçmiş
Neyi hatırlatır sokaklar;

Devamını Oku