Bir sözden başlar hayat
Damlanın toprağa düşmesi gibi
Filizlenmesi bir umudun göğe
Sarfettikçe anlarsın
Öğrendikçe anlarsın
Bir sözden başlar hayat
Biz duyardık giden varmış, gitsin
Kaç insan daha yollarız kim bilir
Biz mutluyuz böyle, az kalsak ne olacak
Belki kıymete gelir değerleniriz
Olsun, yürekten sevenlerden eksik olmuş kime ne
Güneşin batıdan doğacak hali yok ya
Güneşe çizdim simanı
Anlamsız, karşılıksız sevdim seni
Görmeden, duymadan, dokunmadan
Onun için seviyorum güneşi
Seni sever gibi
Güneşin daha toprağa yeni vurduğu zamanda çıkarım yola
Ardıma aldığım ve önüme koyduğum farklı değildi aslında
Hangimiz, hangimiz yapmadı ki bunu; hergün...
Kuş sesleri, ne güzeller
Şehrin, yeni yeni dillenmeye başlayan;
Mozat borulu, teneke yığınları susturamamış onları
Bana bak ve de ki;
Senin için gözlerim, göz yaşlarım
Gülmelerim, serzenişlerim
Seninle sadece seni almadım de bana
Geçmişini aldım, doğrularını, yanlışlarını
Sadece bana bak ve de ki
Yasladınmı başımı omzuma
Göz yaşın döküldümü üstüme
Çabalarken umut vermeye
Ne mecburiyetten olsun
Ne zoraki
Sadece aşk
Ben ölüyüm;
Geceleri yalnız yatan
Her şafağın söyletinsi olur
Hayat yeni doğan gün gibi olsun
Ne soğuk ne sıcak;
Ne tam göreyim önümü ne karanlık olsun
Kapat gözlerini
Bir korku sararsa içini
Titrese vucudun
Korkma ben ordayım
İster şimdi ister yarın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!