Gözlerin volkan
Göz yaşın alev oldu
Yaktı bağrımı, kül etti
Bakma öyle, ağlayıp durma
Deşme yaramı daha fazla
Ben sana yanarken
Bir güneş çıksa
Kurutsa tüm umutlarımı
Geleceğe dair ne varsa alıp gitse
Kuş kanadına bağlasam fikirlerimi
Düşse en yükseklerden
Kırılsa, dağılsa, mahfolsa
Siz yaşama uğraşı içindesiniz
Biz yaşatma telaşındayız
Siz can alırsınız yaşamak için
Biz can veririz yaşatmak için
Bir belirsizlik sarmışsa vucudunu
Korkuyorsan esen rüzgârdan
Gece uzuyorsa, saatler bitmek bilmeyip
Uyuyamıyorsan hiç bir zaman
Bil ki sen de sevmişsindir
Saat yedi, hâlâ yoksun
Söz verdiğim gibi geldim
Ne güzel yazmışsın mektupta
'Alıp gideceğim seni burdan
ilk buluştuğumuz yerde, saat altıda'
İnanmazdım aşka ama burdayım işte
Neydi benim gençliğim;
Böyle başlar defteri
Astığı astık, kestiği kestik
Sevdikleri, sevemedikleri, sevenleri
Boş geçmemiş hayatı
Peki ya kimin ha!
Herşey olabilirim bu gece
Düşündüğün, düşünemediğin
Dünya büyür, ben küçülürüm
Ortada kalıveririm, yapayalnız
Kendim olmaya çalışırım
O kadar yogunum ki
Dudaklarımın arasına sızar nefesin
Gözlerimiz bir birine çarpar
Tam kalbimin üstüne gelir göğsün
Heycanlanır belli edemem
Yaklaşıp kulağına - Kadınım - der
Yavaşca çekerim seni kendime
Gül deme bana, gülemem;
Ağlamaktan o kadar yorulmuşum ki.
Şöyle uzanayım yanına;
İki söz söyleyecek kadar dinleneyim.
Belki duymak istediklerini söyler,
Görmek istediklerini yaparım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!