BİR DESTANDIR ÇANAKKALE UNUTULMAZ ÜÇ BEŞ ASIR İLE
ÇANAKKALE UFKUNDA BİR DESTAN YAZILMAZ HİÇBİR KALEM İLE
BİR DESTANDIR ÇANAKKALE GARBIN UFKUNDA VAROLUŞTUR ÇANAKKALE
VAROLUŞTUR HARBIN ORTASINDA ÇANAKKALE
Birgün ölüm gelecek
Fani hayat bitecek
Sevdalın yarin bile gidecek
Belkide zamanla başkasını sevecek
Toprak sana sırdaş olacak
Yüreğe iyi gelen sesler vardır
Sevdayı bulamayan için
Kışın soğuğunu ısıtan vardır
Sevda ateşini tatmayan biri için
Şubat ayında uçan kuşlar vardır
BİR SABAH YİNE ÇAMLARIN ALTINDAYIM
UFUKTAN NAZLI NAZLI DOĞUYOR GÜNEŞ
BİR SABAH YİNE KIRLARDAYIM
ELİMİ UZATSAM YAYLALARA OVALARA UZANACAĞIM
Yalnızlığın yüzünü gören
Bilir elbet bu duyguyu
Karanlık duvarlar üstüne gelince
Halini soran bir ses ister
Şubat'ın bir Perşembe sabahı
Buruk bir müzik çalar zihnimde
İçim yangın yeri olsada
Ellerim ve vücudum üşür
Yalnızlık ayazında
Titreyen elle yakmaya çalışırken kibriti
Başa gelmesin böyle bir düşman.
Onursuzca ediyor bana bühtan.
İsterim düşmanım da olsun merdan.
Ama hayatım olmuş hüsran.
Söylenen sözler değil yüreğimi burkan.
Ruh yaralandı
Kalbim öleli çok oldu
Mutluluk ve tebessüm
Yüzümden ve gözlerimden
Hayaller ve insanlar
Zihnimden gideli çok oldu
Orduları çıkageldi boğazı sardı
Demirden koca kalelerden ölüm yağardı
Yüz yüze çarpışmaya korkardı
İngiliz çıkamadı karaya Anzaklar çıkardı
Mübarek yağmur gibi mermiler yağardı
Koca yarımada bir kazan gibi kaynardı
Gece olmuş ömrüm
Güneşim nerede
Sabah yellerinde Savrulan aşkım
Benim canımın cananı
Daha gün batmamış
Işığın nerede
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!