Sigaradan haz etmezdim
Kalbime sevda düşene kadar
Dumanı sevmezdim
Gözlerine mahkum olduğum güne kadar
İçim yanarken
Yalnızlık üzerime çöktüğü gün
Gün bana ölümü getirdi
Getirdi cehennem ateşlerini
Ateşlerini körüklediler sevdanla
Sevdanla yandım ben
Ben ıssız bir şehirde yapayalnız
Ömrümün dörtte üçü
Bitmeyen bir pazartesi günü
Bekleyerek aydınlandı gökyüzü
Beklenen Vasıta bitirdi ömrümü
Bir bekleyişe hapsolmuşuz
Ömür bitene kadar
Bilinmez duygular içinde
Kaybolmuşuz bir bekleyişte
Rıhtımda bekler martılar
Buket Buket kasımpatı.
Ölen biri mi var Cemil?
Güneş gözlerimi yakmıyor.
Sebebi nedir Cemil.
Gözlerinde neden hüzün var.
Yoksa.
Güneş doğdu
Yıldızlar yine gözden kayboldu
Sabahın renkli sofraları
Yine aceleyle
Ve hırslı bir telaşla
Kuruluyordu
Yaşamadan bilemez insan
Anlayamaz aşkı
Ayrılığı tatmadan bilemez insan
Nasıl insanı öldürdüğünü
Yüreği yanmadan anlamaz insan
Hepimiz güçlü olmak isteriz
Para mülk ve şan bizim olsun
İnsanız nankörüz hepimiz
Sürekli beyhude çabalara koşarız
Gülmeyi, sevmeyi, merhameti
Anlatamam, söyleyemem içimdeki bu aşkı.
Bir ben bilirim, bir de tanrı.
Dertlidir, sigaram.
Bir tek ona, sığınırım.
Söyleyemem kimseye.
Dünya, kara bir geceye mi büründü?
Sevda, diye haykırırken.
Ruhum, alev zindanlarına sürüldü.
Tam, kollarım sevdaya açılırken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!