İstanbul Bize Küstü
İstanbul sana bana küstü,
Bir gece vakti sessizce döndü sırtını,
Boğaz’ın hırçın dalgalarına sakladı gözyaşlarını,
Yıldızlar kayboldu camilerin kubbesinde,
İyi Biriydim Ben
Ölene kadar
yalnız yaşamayı tercih edecek kadar
incittiniz beni.
Kadın ( Düyet )
Sen geldin, kalbim tamamlandı,
Eksik bir parça gibiydi, seninle bütünlendi.
Gözlerin dokunduğunda içime,
Çiçek açtı içimdeki en kuru dal bile.
Kadın
Sen geldin, kalbim tamamlandı,
Eksik bir parça gibiydi, seninle bütünlendi.
Gözlerin dokunduğunda içime,
Çiçek açtı içimdeki en kuru dal bile.
Kahretsin seni sevmeyi ağır ödüyorum
Kahretsin seni sevmeyi ağır ödüyorum, kahretsin.
Bir göğün altında, kırık bir saatin tıkırtısında,
adın dilimde bir yara, geceye sızan ışığın çığlığı.
Kalbimin İlkbaharı”
Bir sabah gibi geldin sen,
Gözlerinde doğan güneş, yüreğime ışık ekti.
Zaman durdu, nefesim yarıda kaldı,
Sanki kalbim ilk kez “yaşıyorum” dedi.
KALBİMİN TAM ORTASINDA
Kalbimin tam ortasında döndüm,
Ne arşa çıktım,
Ne yere indim,
Kendi gölgemde kayboldum,
Kalbim Sadece Sana
Bana ait bir kalp var,
Ve o kalp yalnızca senin için atıyor.
Her vuruşunda, adını taşır gökyüzüne,
Her nefesinde, seni çağırır rüzgârlara.
Kalbine Yaz
Gitmeden şunu kalbine yaz,
Senden başkası güneşim olmayacak, çiçeğim.
Ne rüzgâr, ne yağmur, ne de kış ayaz,
Isıtamaz içimi, sensiz ben hep üşüyeyim.
Kalbin yetmiyorsa sevme
Kalbin yetmiyorsa, sevemeyeceğin insanı yorma,
Gözlerinde umut büyütüp sonra soldurma.
Bir gönül, nazik bir çiçek gibi kırılgandır,
Sevgiyle açar, ihanetle sararıp solandır.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!