Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

AKsatıyordu
ALçalıyordu
Kel düşüYordu
Dün dündür dedi

Ayrılmış yoldan

Salıverip uçsun artık
Konar bir gün merak etme
Kanatların açsın artık
Döner bir gün merak etme

Uçamaz ki yol bulmadan

Uyardık uyardık dinlemediler
Ezeli düşmanlar, azdı yuh olsun
Ne kadar söyledik tınlamadılar
Fransa bizleri üzdü yuh olsun....................Mikdat Bal

Hem erkek konuştu, hem de karısı

Hiç mi kalmadı sende sevdamızdan bir eser
Unuttun mu attın mı sildin mi yüreğinden
Kızgındın son zamanlar sevenler bile küser
Hasretimi tattın mı bildin mi yüreğinden

Hatırla sahilleri, o uçan martıları

Ne diye yaşarım ne diye varım?
Nedir insanlığa yararım, kârım?
Bir şey beceremem, hem günahkarım

Yokladım kendimi kafamı yordum
Sorulara cevap bulamıyordum

Selam, sevgi hürmetle değerli başbakanım
Gurbetçi bir şairim, Hollandadır mekanım
Vatanıma hasretim, hayatından bıkanım
Düzeltin Türkiye yi bırakıp geleceğim
Korkarım hasretimden burada öleceğim

Bülbül mekan tutmaz kurumuş dalı
Yeşil yeşil şakar, dalı beğenir
Köylü kızı şehre iner edalı
Vitrinlere bakar tülü beğenir

Yürek fıkır fıkır aleme hayran

Kimi deve kimi sığır doymazlar
Uyuyorlar ağır ağır, aymazlar
İstediğin kadar bağır, duymazlar
Gözü değil aymazların kör olan

Zahmet etme içlerinde merdi yok

Meclisten dışarı derdim velakin
Sözün gittiği yer orası beyim
İnternete ara verdim velakin
Değil ki durmanın sırası beyim

Aralar çok bozuk kavgaya yakın

Bir zamanlar Hollanda lalezar ülkesiyken
Verdonk diye bir gazap esti sam yeli gibi
Hoşgörü, müsammaha, şaşmaz ilkesi iken
Kargalar türemişti, bir Hirşi Ali gibi
Meydanı boş bulunca saldırdı deli gibi