Açtığın o yaralar, derinmiş meğer
Gönül darbesi derler, yıkıp da geçer
Dert ekenler bilsin ki, çileyi biçer
Gülmeyi unuttum ben, seni ararken
Öyle vebalin günahın, yok demeden
Yıllarca çektirdin, gül benzim soldu
Gözümü açmadan, zamanım doldu
Bu yalan dünyaya, bakar kör oldu
Gözüm başkasını, görmüyor gülüm
Sana feda ettim, bütün varımı
Niye açmadı, bağda gülüm
Yastadır yine, deli gönlüm
Sevgidir, benim özgürlüğüm
Öyle bakma, gel bana gülüm
Gördüyse seni, bu gözlerim
Nerede kaldı, verilen sözler
Gel deme bana, tutmuyor dizler
Ne zaman gider kalpteki izler
Gelip yaramı, sarmıyor gülüm
Kapım önünden, gelip de geçti
Endişe etme gülüm, benden yana
Kalpten geçen yollar, çıkıyor sana
Karşılık vermeye, mecbursun bana
Yalan söyleyip de günahkâr olma
Var oldum olalı, belada başım
Yılların geçtikçe, zaman duracak
İnan ki her günün, aydın olacak
Mutluluklar, gelip, seni bulacak
O gün bizim için, güneş doğacak
Her yeni gelen, akşamın ardından
Aşka verilen değerdir, en büyük iş
Gönüllere hitap eden, bir sesleniş
Yürekler yakıyor, sevgiye direniş
Gün gelir hatırlarsın, ey deli gönül
Esen bir yel gibi, kalplere dolarsın
Kimse aldırmıyor, gözyaşıma
Yine kimsesizim, tek başıma
Gel artık yeter, Allah aşkına
Geçen o günlerin, hatırına
Sevdiysen, asla vefasız olma
Tutmuyor dizlerim, yürümez ayağım
Yıllarca çalıştım, boş kaldı çanağım
Su içsem de kuruyor, dilim damağım
Günüm bitti, yolun sonuna yaklaştım
Doğruyu bildim, yalana vermem önem
Bu mevsimde geçti, böyle hüsranla
Gönül bahçem, viran oldu ne fayda
Kalbim isyan eder, alamam kayda
Seni andım, gurbet akşamlarında
Seni yaşıyorum, senden uzakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!