Deveyi hamutla götürür, sevmiyor halkı
Halkına söylediği yalan, sözlerde saklı
Yazılıp çizilen ortada, bunda kim haklı
Haksızlık hiç olmazdı, yasa bilen olsaydı
Zengini tutup, fakire eziyet etmedim
Kuyumu kazıp da yüzüme gülme
Benimle dost isen, sırrımı verme
Yalandan ağlayıp, göz yaşı silme
Riyakâr yüzüne, gülemem gayrı
İnan ferahlatır, kokusu gülün
Yine o geçmişimi, düşünüyorum
Yapılan onca işe, şaşırıyorum
Şu feleğin sabrını, taşırıyorum
Yaşıyorum içimde, sanki bir rüya
Yaşam içerisinde, dert bulduğumu
Gözlerimiz birleşti, bir kış günü
Sevgi bunun hepsi, arkası önü
Gideriz meçhule, belirsiz yönü
Her gece rüyama, girer gibisin
Düşünme zamanı, değil diyorsun
İçimdeki, duyguların
Kalbimdeki, kaygıların
Sana olan, saygıların
İnan ki sahibi, sensin
Sana olan, hislerimin
Arar dururum, deliler gibi
Kuyuya düştüm, görünmez dibi
Nerde kaldı, bu kalbin sahibi
Yanan bu kalbin, sahibi yok mu?
Yazarsın çizersin de seni kim dinler
Acıyla çarpan yürek, derinden inler
Dost diye kimler yıktı beni, ah kimler
Ah çeken benim, kırılmayan zincirler
Unutamam diyenler, bir bir unuttu
Bakıp selam vermedin, zalimin kızı
Bak aniden saplandı, kalbime sızı
Dilerim ki kavuştursun, yaradan bizi
İnan güzelim, zor bulursun sen beni
Haber vermeden bir gün gelirsem eyer
Neye yarar mal mülk, insana yar olmayınca
Dürüstlük timsali, hak yerini bulmayınca
Yalancıdan dost olmaz, sözünde durmayınca
Unutma asla bu sözümü, zorda kalırsın
Gün gelir erken uyanırsın, sen bu uykudan
Anam yine sensizim, nasıl edem
Aramızda yol var, nereye gidem
Ciğerim yanıyor anam, ben nedem
Anam gözyaşımı, silenim sendin
Ayrıldık anam, dinmedi gözyaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!