Gül bağında bülbül, çok acı öter
Sılam uzaktadır, burnum da tüter
Çektiklerim çoktur bu bana yeter
Uğraşma benimle, yeter be felek
Derdimi yazarsam, yazar mı kalem
Zalimle yürüyüp, yorma ayağı
Sonra hainlerden yersin dayağı
Ayağın altına, koyar tuzağı
Zaman çok kötü, bilesin arkadaş
Atar zindana, çıkarmaz ışığa
Bir haber sal sevgilim, hemen geleyim
Emret sevdiğim, ben yanında öleyim
Yetmez mi ağladığım, bende güleyim
Dudaklardan dökülen, sözler perişan
Kalbimden vurup da yaraladın beni
Yeter çektirdiklerin, milleti geriyorsun
Yetim hakkını yiyip, imanlıyım diyorsun
İmanlı adam öldürmez, sen öldürüyorsun
Çekemem kahrını, git artık başkası gelsin
Geveze bülbül gibi, her seherde ötersin
Günler birer birer, akıp giderken
Zihninde geçmişi, çoktan biterken
Her gün sabah kalkıp, dua ederken
Gününü bekliyor, yetmişin üstü
İleri gidemez, çıkmaz sokaklar
Bezenmiş süslenmiş, gerdanlık takar
Salınıp gezişin, kalbimi yakar
Gözlerim her sabah, kapıya bakar
Allah’ım her şeyi, hep sana vermiş
Rüyada ağlarken, yakar canımı
O yar beni gönülden, sevdiyse eğer
İnan ki onu sevmek, her şeye değer
Seviyorum deyip de gidersen eyer
Bütün hayallerimi, yıkıp gidersin
Seviyorum diye, yalan demiş meğer
Mutluluk ararken, derdim gizledim
Sevdiğim sanadır, benim sözlerim
Gelmek isterim de tutmaz dizlerim
Bütün umutlarımı, yıkıp gittin
Mutluluk beklerken, ağlar gözlerim
Askerim yürüyor, vatanıyladır öz bağı
Yürüyüşüyle, düşmanına verir gözdağı
Şehidime söylenen söz, taşırır bardağı
Şehitlerime kelle diyenlere, bak hele
Nerede kaldı, milletine verdiğin sözün
Birini tanıdım, çok ağlıyordu
Acep nesi vardı, hep inliyordu
Ya seviyor ya nefret ediyordu
Yaşadığı güne, isyan ederken
Belli ki onca dert, başını sardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!