Ne oldu, o çiçek tutan ellere
Barışa giden, o güzel günlere
Ne oldu, o cennet gibi yerlere
İnsanlık bitti beyler, yazık bize
Ne oldu böyle, hiç anlamıyorum
Kalbimdeki sevgiyi, verdin hediye
Acıttın bu kalbimi, söyle ne diye
Görmediğim iki gün, döndüm deliye
Bil ki ararım seni, ömrüm boyunca
Gelirim dedim sana, gelme diyorsun
Sevdanın ateşine, dalıp yandığım
Senin güzel kalbine, esir olduğum
Sevdanın denizinde, yüzüp durduğum
İnkâr etme canım, seviyorsan beni
Sorarım sana canım, çok iyi düşün
İsyanım volkana döner, patlar içimde
Anlatamam ki kimseye, başka biçimde
Seninle iyiydik, sorun yoktu geçimde
İnan ki isyandayım, isyanda arkadaş
İnan patlayacak kalbim, çekildi pimler
Sayılı günlerim, durur yerinde
Kimisi can, kimi para derdinde
Zalimlerin kol gezdiği, bu yerde
İsyan etsen nolur, etmesen nolur
Ne yana baksan, zalimi görürsün
Bir ses gelir, ta uzaklardan kulağıma
Sanki yel gibi vurur, nemli yanağıma
Yalnızlıktır acı tat verir, damağıma
İsyanım sanadır, kahrolası yalnızlık
Çektiğim acılara, dayanamıyorum
Neredesin diye, sorup durursun
Canımı yakar, ciğerden vurursun
Aldırmadan, menziline varırsın
İsyan ediyorum, böyle yaşama
Gece gündüz senin, adını ansam
Karanlık gecemin, ışığı nerde
Nasıl dayanırım, bin türlü derde
Özgürlüğün, yok olduğu bu yerde
Derbeder isyankâr, oluyor insan
Boşalt koşuğu, kalkın dendiğinde
Memleket gitti gidiyor, susuyor diller
Yine ağır geldi zamlar, kırıldı beller
Garip guraba haline, gülüyor eller
Bir de fakirin haline, bakınız beyler
Birileri havyar yer, bal ile beslenir
Ekranlarda sırıtan, haini gördüm
Bu nasıl iştir diye, şaşırıp kaldım
Vatan hainlerini, düşünüp durdum
Ayağında, kandilin pisliği vardı
Milletin gözünde, birer yılandılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!