Gözümün önüne, çekersin perde
Başıma dert açtın, olmadık yerde
Üzülme demeyin, çare yok derde
Düşünüp bir yere, varamıyorum
Adın dilimde bilinmez, bir hece
Millet çeker, onca çileyi zahmeti
Kendini pir sanır, nerede himmeti
Parsel parsel sattılar, bu memleketi
Kendi yer ballı börek, bize ekmek yok
Yanlış yapıp, suçu millete yıkarlar
On iki Eylül darbesiyle, nice yiğitler gitti
Millete okutulan bildiriyle, özgürlük bitti
Askerler sokaklara indi, korku millete yetti
Milleti ikiye böldü, on iki Eylül darbesi
Allah’ım neydi bu, bizim başımıza gelen illet
Hep geçmiş, anılarımı arıyorum
Onları rüyalarımda, görüyorum
Takatim kalmadı, onu biliyorum
Ben bu halime, çare bulamıyorum
Aklım alıp, derbeder perişan ettin
Yine haber gelmez oldu, o yardan
Gelemem ki, yollar kapalı kardan
Başkasını sevip, öldürme ardan
Dertlerime çare, olacaksan gel
Gezdiğin o yollar, sevda yoludur
Dünyada yaptığın, işler görünmez
Adam olan adam, yerde sürünmez
Çalışır çabalar, asla erinmez
Çektiğim çilenin, çaresi yoktur
Yazmayla biter mi, bu zalim dertler
Çile çektirdin, tel tel saçım döküldü
Yaram çok derin, ciğerlerim söküldü
Bütün derdi yükledin, belim büküldü
El alem inandı, bir sen inanmadın
Kırdın döktün, yine yüreğin yanmıyor
Çeşitli bahaneyle, gelip başa oturdu
Milletin parasını, Of Şorlara yatırdı
Laftan sözden anlamaz, memleketi batırdı
Ekonomistim der, ekonomiden anlamaz
Yasalar bana uymalıdır, her ne demekse
Yazdığım bu şiiri, nasihat sayın
İşler tersine gider, yoksa bir dayın
Doğruyu söyleyene, diyorlar hain
Demokrasi adına, bir şey kalmadı
Rantiyeciler için, her yer yakılmış
Miski ambersin, misler kokarsın
Evet demesen, yürek yakarsın
Gül dikenisin, kalbe batarsın
Acıyor kalbim, bir tanem yeter
Gönül bahçeme, sevenim girsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!