Sorarım kendi kendime, acep nem var
Hayat kumarsa, hepsine atayım zar
Yüreğime dert oldu, gülmüyor o yar
Yaralıyım, kendime gelemiyorum
Gece gündüz duramam, aklıma düşer,
Toplumda oturuyor, sözünü bilmez
Bakışları insana, hiç güven vermez
Yalancının biri o, topluma girmez
Gözü yukarılarda, haddini bilmez
Haline bakmaz, kendini bir şey sanır
Riyakâr görünmez sana, olduğu gibi
Düşürür derin çukura, görünmez dibi
Sana selam verdiğinde, desende abi
Düzenbazın biri onlar, kendini koru
Dünyanın yükünü vurur, senin sırtına
Kuzey Irak üssünde, sisli puslu bulutlar
On iki şehit verdik, tükenmesin umutlar
Sis bastı her tarafı, duyulmuyor komutlar
Analar bacılar ağlıyor, yastayız yasta
Bizlere hatıra kaldı, askerdeki resmi
Şehit anasısın, ne mutlu sana
Hakkını helal et, ahrette ona
Ağlama cephede, dökülen kana
Vatana kanını, dökendir Şehit
Oğlun şehit olmuş, dert etme bunu
Dünya bu kadar genişken, bir tek kadına mı dar
O değil midir hem ana hem sevgili hem de yar
Unutmayalım, bizi de doğuran bir ana var
Kadını bir gün değil, bir ömür analım beyler
İlk doğan ve doğuran, kadın değil midir bizi
Haber geldi oğlum, yürekler yasta
Babaya demeyin, baba çok hasta
Gidin haber verin, yarene dosta
Ağlıyor analar, ağlıyor dostlar
Değin anama, gelsin koşa koşa
Ne dediysem, sadık kaldım sözüme
Silkinip toplanıp, döndüm özüme
Yakarım dünyayı, gelmez gözüme
Gözyaşlarım sele, döndü sayende
Çok çileler çektim, garip halimle
Deprem yangın derken, başımızda sel felaketi
Bir daha gelmesin böyle yıl, kahretti milleti
Asırlar geçse düzelmez, maf etti memleketi
Rant uğruna öldü insanlar, donuyor kanımız
Hes barajı patladı, köye Şehir’e su bastı
Hayatın dikenli, yollarında
Seninle en mutlu, anlarımda
Yatabilseydim, o kollarında
Sen bu halime, ağlamayasın
Yağmur yağıyor, yine sağanak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!