Biz asıl siz vekil, dinleyin bizleri
Bizlere söylemeyin, yalan sözleri
Gittiğiniz yol belli, durur izleri
Bu milletten utanın, utanın beyler
Vatanıma bağlıyım, değişmez özüm
Gönül gözlerimle, bir güzele bakarım
Sığmayıp yatağıma, sel olur akarım
Yeter sen iste, yalan dünyayı yakarım
Sevgisiz yaşamak bize, ölümmüş meğer
Yüreğimde sevgiyi, harman edip kardım
Neden gittin, nerde arayım
Viran ettin, gönül, sarayım
İnan ki ben, senden yanayım
Kahretme beni, melek yüzlüm
Sevgin dert oldu, inan bana
Devran dönünce, çıkamasın yarına
Sözün geçiremesin, evde karına
İş işten geçer, varamasın farkına
Ne olacak, memleketin bu halleri
İnsanı aldatır, yalan dediğin şey
İstanbul’u sorarsan, çekilmez trafiği vardır
Adana Mersin Antalya, narenciyesi boldur
Başkentim Ankara’nın, caddesi sokağı dardır
İşte benim memleketimin, halleridir bunlar
Artvin’le Tunceli’de, özgürlük en büyük haktır
Para pul oldu, hiçbir şey alamıyorsun
Adamın olmadan, bir iş bulamıyorsun
Cüzdan boş, çarşı pazara varamıyorsun
Bu güzelim memleketim, ne hale geldi
Doğru yolda yürüsen de bu sana yetmez
Ben millete yazdım söyledim, kaç kere
Ülkemde onca zaman, geçti boş yere
Her yer heslerle doldu, kalmadı dere
Milletini göremez, kördür gözleri
Dünkü düşmana, bugün serdiler halı
Kul hakkı yiyenler, ahrette neyler
Sanma çaldıkların, sana kar eyler
Deveyi hamutla, götüren beyler
Bu menfaat devri, bitecek bir gün
İş bilmez insanı, yolda bırakır
Ne beladır bu, başıma gelen
Düşmanım oldu, yüzüme gülen
Kalmadı artık, bir selam veren
Neler çektim ben, felek elinden
Bir zalim tarafından, haşlandım
Bir beladır, dönüp durur başımda
Ne istiyor felek, bu genç yaşımda
Her an hayalimde, gece düşümde
Bir türlü bu dertten, kurtulamadım
Benimle oynarsan, böyle dost olmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!