Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

Nasıl bir şiirsin, hece hece yüreğimde,
Yönünü şaşırmış dizelerle, sevgimde,
Ya hayallerime saklandığın gecelerde,
Bedenimde can değil, candan ötesin,
Sen sevdiğim, sen aşkım, bendesin.

Hayat gibi bomboş bir kağıt. Kalemse yazmayı bekliyor. Gelir mi ilham perim, yazdırır mı kâğıda. Hayallerimse dipsiz bir kuyu, git git bitmiyor. Sevdaysa kelepçelemiş beni kendine.. Kocaman bir okyanus olmuş hiç bırakmıyor. Su yüzüne çıktığımda yeniden dalıyorum deryaya. Geceye ay hâkim, yakomozlar ışıl ışıl yansıyor denize. Dalgaların beyaz köpüğüyse, denizin siyahi rengiyle bütünleşiyor. Bense tek başına mücadelede.

Hayat sınava sokuyor insanı ömrünce.. Bazen seviyorsun sevilmiyorsun. Bazen de tersi oluyor seni seveni sevemiyorsun. Hayat bir muamma, anlamak anlaşılmak çok zor. Sevgiyi arıyorsun bulduğun anda kaybediyorsun. Düşünceler nereye gitsen seninle, hiç bitmeyen dertlerle..

Aşk bir anda karşına çıkıyor anlamadan. Yüreğin çarpıyor, ateşler basıyor. Bu da ne diyorsun. Bir bakıyorsun aşk seni sarmış çepeçevre. Bu kadar telaşın arasında ne arıyor ki bende diyorsun. Kim dinliyor. Dünyan değişiyor o anda. Gecelerden hayır bekleme artık..Gündüzler ise seni sarhoş ediyor. İçmeden de sarhoş olunur mu olunuyor işte. Aşk bu, seni sömürür kahrından öldürür. Bir de karşılıksız olursa yanda dur.

Rabbimin verdiği bir hediye
Gönlüme sunulan bu sevgiye
Aşkla baktığımda gözlerine
Bu şiir sevgime sevgilime.

Sonbaharın hüznü çöktü yine içime
Yapraklar sarardı kışa hazırlanıyor
Rüzgar özlemini sürüklüyor yüreğime
Sığamadığın akşamlar beni kavuruyor.

Kırık bir keman gibi yüreğim
Tamir olur mu dersiniz asla
Sevgi saklanırsa köşe bucağa
Kalan yalnızca aşktan sabıka.

sultanlara mekan olan, güzel şehrim.
tarihe adını, altın harflerle yazdırdın.
bütün dünya, senin güzelliğini anlatır.
dört bir yerin, benim cennetim.
camilerinle, medreselerinle, müzelerinle
teksin.

Bu gece sen yağacaksın düşlerime
Yıldız gibi kayacaksın hayallerime
Dolunay bulutların arasına gizlenecek
Saklayacak sevdamı kaybolacağız gizeminde
Mozartın senfonisinde birleşen ellerimiz
Bedenlerimizde ahenkle çarpan yüreklerimiz

Gözlerim seni arıyor nerdesin
Bir telefon bile edemez miydin
Madem verdin kalbini bana
Nasıl yandığımı görmezmisin.

Masum düşlere daldım bu akşam

Bu kadar severken vazgeçilir mi bu aşktan
Yüreklerimiz yangınlardaysa unutabilirmiyiz
Sevdanın dikeni batsada umurumda değil
Seviyorum seni seveceğimde ölene kadar.

Yüreğimde bir fırtına, öyle esiyor ki rüzgar.
Savurdukça savuruyor hiç acımadan bana,
Özlemin kara bulut gibi, sarmış kalbimi,
Karabasanlar ise hep rüyalarımda,
Zormuş sensizlik sevdiğim, çok zormuş,
Seni hayal ederek yaşamak,