Mikro ve makro âlem içindeki küçüklüğümüz, yalnızlığımız, güçsüzlüğümüz ve sınırsız muhtaçlığımız karşısında
his etmiş olduğumuz hüzün, elem ve çaresizliğimizi, hangi fenni buluşlarımız, hangi teknolojik gelişmelerimiz, hangi felsefi teori ve iddialarımız, hangi aldatıcı oyun ve eğlencelerimiz ile yok edebiliriz.
BİZ İNSANLAR
Hepimiz olmasak ta, biz insanlar çoğunlukla, hayatı cehalet, tembellik ve ten perverlik ile rahat düşkünlüğü, lezzet tiryakiliği, adrenalin yükselten heyecandan ibaret görüp, cehalet içinde günahların vermiş olduğu gaflet sarhoşluğu ile hayattan lezzet aldığımızı ve mutlu olduğumuzu zan eden aldanmışlar değilmiyiz?
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Yaratıcımızı bulmadan!
Ona kulluk şuur ve sorumluluğu ile
Yaratılış gayemizin idraki içinde,
Hayatımızı sonu cennet olan çok karlı bir ticarete dönüştürmeden!
Kutlarım Kaleminizi sevgili arkadaşim Necdet bey. Yüreğinize sağlık.selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta