Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Ben seni hiç
Beklemedim mi sandın
Uzakları yakın
Ettiğin gecelerde
Bir ölünün kefenine
Sarındığı gibi

Günleri boş ver
Aylardan kasım olmalı
Bir deli kıyamet
Koparsa yüreğinde
Bil ki bize meydan okur
Ayrılık

Bir molada aklıma düşünce
Bakıverdim
Biran pencerenden içeriye
Şarkılarda kalbinden
Kırıntı bulmak var ya
Perçemlerim yüzüme düştü

Kaç zamandır
Yazamıyorum görüyorsun ki
Kapat gözlerini
Rüzgar nefesim olsun
Bırak ellerimi
Bildiğin bir veda değildi bakışlarım

Kırgınlığım dile gelince
Zaman zaman
Uzaklardan
Pulsuz zarfsız
Mektuplar alıyorsun
Açıp ürkek okuyorsun

Hesap kitap yapmazsın
Yanlışın doğrularını
Geçiyorsa aşıksın
Of yaram
Bazı geceler
Tuz basarım sana

Çalan her telefona
Sensin diye kalbi çarparak bakmıyorum
Bende sesin eskidi
Kaç geceyi uykuya öksüz bıraktık ama
Bende yüzün eskidi
Kaç sessizliği bozdum

Saçlarımda izi
Mevsim eylül
Yapraklar sararmış
Düşmeyi bekliyor hapsinde
Say ki
Bütün mevsimler eylül

Gece gizeme dalarken
Rüzgardan ruhum
Sesini algılar
Doladıkça sevgini büyüten
Çektikçe sana doğru gelen
Kalbim bir yumakta değil

Bilirsin yağmurda
Ayaklarım ıslanır
Peki bunu bile bile
Neden biri ıslanır
Yağmurda ıslanmak hariç ben
Seni bile bile