Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Hüznü ektim
Anılara dalınca
Bitmeyen geceye
Sarmaşık gibi tırmandı
Bir türlü gelmek bilmeyen
Sabahın çehresine

Seni özlüyorum
Issız sokaklarda yürürken
Sabahın ilk ışıklarıyla
Ayak sesleri
Yüreğime oturuyor
Kuş cıvıltılarının saadetleri

Kalbimi yokladım da
Seni hepten unutmuşum
Maziye sordum
Hatırında bile yokmuşsun
Gezdiğim yerlerde
Esmiyor bile kokun

Bu gece rahat uyu
Bir çoban yıldızını
Seyre dalarken gözlerin
Gecene düşen yıldızların içinde
Bil ki o senin yerin
Anlatmasın gecenin tınısı

Çiğ düşmüş yüreğime
Bir baktım da
Soğuk günlerin sonbaharında
Bir yağmur sonrası
Yeryüzü suya doymuş
Sokaklar hüzünleri süpürürken

Yağmur anlatırken
Sensizliği cama vuran notalarıyla
Aklım senden yoksunken
Hey sıcak iklimlerin
Soğuk rüzgarı
Neden esersin durmadan

Günün ağrılı sızısı
Avunma telaşında
Vazgeçmiş
Gelmeyen baharı beklemekten
Sevmekten
Sakura çiçekleri

Asi bir şehir senli
Gökyüzü samanyolu rüyasında
Gecenin büyüsünde
Rüzgar sesin oluyor
Tutkulu bir melodi
Henüz söylenmemiş şarkıda

Her bunaldığımda
Sende buluyorum kendimi
Ya gülüşlerime gamze
Oluyorsun
Yada sorunlarıma
Çare buluyorsun

Ne zaman düşlerime dursam
Volkan gülüşlerin takılır
Of ne çok şiirler yazmışım
Katran karası gözlerine
Tam tersi oysa
Karakalemlere sen dökmeliydin