Mehtap ve Deniz
Bir gece yarısı sessizce,
mehtap indi denizin üstüne.
Gümüşten bir örtü serildi,
dalgaların nazlı kucağına.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta