Yaşam,iki tarafı düzenli olmayan aralarla dikilmiş,değişik türdeki ağaçlarla dolu bir yolda yürümek gibidir.Her bir ağaç,insanın hayatında olacak değişiklikleri temsil eder.Ağaca vardığımızda nefes ritimlerimiz değişir.Ağaç,yaşayacağımız olayın bir
bütünüdür,dalında,yaprağında ve çiçeklerinde ise insanın mutluluğu,acısı,neşesi,iyiliği,kötülüğü gibi duygu anları saklıdır...
Sen sahip olamadığım tek şeysin içimde.
Hiç gerçekleşmeyen rüyalarım gibi.
Belki de hiçbir zaman yakalayamayacağım bir umut ışığı…
İçimde gerçekleşmek isteyen her şey….
Bir kıvılcım kalbimde….
Yanmak için sebep bekleyen!
ey büyülü çizgilerin aşk kadını
ey gizemin yanan ışığı!
içimdeki sahipsiz tutkunun efendisi
dokunuşlarımın mavi sesi..
yürek tuvalinin sevdalı resmi..
hayal meyaldi çizgisi dudaklarının
Gözlerinin rengi,
yaşamaya sebep..
Saçlarının kokusu,
ölüme meydan okumaya…
Ve ellerin,
ellerini tutmaktan bahsediyorum…
Ey meleğin kanatları olan yâr...
Her an hasretinin zehrini içiyorum.
Bana vuslat şerbetini içirmedin!
Cennet bahçesinden gelen yârin kapısında esen rüzgâr.
Gecenin karanlığını bana sor.
Suyun başında olanlar suyun değerini bilmezler.
Aheste aheste dokunsan Firuze akşamlarım olurdu benim Her mevsim açardı güllerim… Kelimelerle anlatamadığım kıymetim Aydınlığım… Nefesim… Elimi tut ilk kez Ve son kez hüznün bittiği yere götür beni Dönmeyi unutalım diyorum. Sen ey güneşi kıskandıran Gönül yaram Hadi kapat gözlerini Karanlığa boğ beni Ölmem ki…
Gözlerim sana mimlenmiş bir şekilde savruluyorum..
Sen (s) oluyorum her nefesimde,
Hadi bana gel,
Senin için şizofren olmaya değer,
Yazıyorum üç beş satır;
Asıyor kendini sonra yazdıklarım birer birer,
Güneş doğuyor kirpiklerinin bir adım ötesinden… Dağlarının zirvesinden… Eğildim yüreğinin başucuna… Koydum başımı dizlerine, okşasın ellerin yetim saçlarımı… Ben mültecinim yürek ülkende şimdi… Kabul buyur sana ilhakımı… Hayatın en gerçek suflesini ver dudaklarıma… Fısılda misk-i amber kokulu mutlulukları kulağıma artık ben SEN’İM… Artık ben sana AİT’İM… Düştüm bendeki “benden” … Düştüm bendeki “sana! ” Şimdilerde bende var olamayan “ beni “ kabul buyur… Bundan böyle sende yaşat beni … Al sinene, hiç bırakma beni… İltica eyledim yüreğimden yüreğine…
gelirsem ne yapardın?
bir gün gelseydin, gelebilseydin
ne yapardım?
mutluluğumu yansıtamamamın
şaşkınlığı gözlerime yansırken
sen olurdu tüm düşüncelerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!