Sarmaşık gülleriyle dolu bahçelerim olsun isterdim
Onlara su vermek hayat vermek
İlk defa gonca verdikleri anı doyasıya izlemek
Dertlerimi paylaşmak onlarla içimi dökmek
Bir parçada olsa huzur duymak
Seni sevdim ise ben sevdim
Sen ister bil ister bilme
İster duy sesimi ister duyma
İster gör beni ister görme
Seni sevdim ise ben sevdim
Bundan kimene
Deniz kokardı saçların,
Dalga misali okşardım saçlarını
Şafak gibiydi gözlerin,
Karışırdı bakarken kızılı, sarısı
Gülümsemen, oynaşan muhabbet kuşlarını izlemek gibi
Huzuru tutmuş yakasından bırakmamak gibi
Makul bir sevgiyle seviyorsan eğer beni
En derinden hançer yemiş gibi hissederim kendimi
Rüsvan olur beynim yerim kendi kendimi
Beni ben yapan senin sevdan, aşkım
Seni düşünmeden geçirdiğim
Bir dakikam bile yok
Senin yanındayken bile
Seni özlemediğim bir an yok
Her çiçek senin için açmakta
Bir kırlangıç fırtınası daha başladı
Ve ben yine kırlangıç olmak istedim
Sıcak bir ülke hayali kurarak
Yeni umutlarla yeni isteklerle uçmak istedim
Masmavi gökyüzünün sonsuz doruklarında
Aklımın her köşesinde ayrı raflarda duran
Ne zaman ki sen gittin
Ben o günden sonra
Kırmızı güllerden nefret ettim
Kar yağmaya başladı gecenin üzerine
Yorgan oldu yollara
Aldı karanlığı götürdü uzaklara
Ben seni sevdiğimi sanırken
Sen beni kıskanırmışsın
Ben de gördüklerini
Kendinde ararmışsın
Bana anlatmalıydın aslında
Tüm duygu ve hislerini
Gamlıyım kederliyim
Sevdiğimden dertliyim
Biçare olmuş yüreğim
Dermanım olur musun
Beni sevdan ile
Yakıp kavurur musun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!