Çağlar virane gönlüm şelaleler misali
İsmini duyunca kıpırdanır içim olurum bir deli
Geceleri üşüyen çırpınan kuş gibi
Ağlama artık yeter
Bak ben yanındayım
Gözyaşların sel olmasın
Karanlıkta kalmayasın
Bir mum ışığı kadar
Aydınlık olsa yüreğin
Gayet şirindir benim yarim
Gonca bir gül gibi kokar
Yeni doğmuş bir kuzu gibi
Dünyaya umarsızca bakar
Umudumdur benim gönlümün
Gece soğuk
Ve donuk bir ay var gökyüzünde
Hafif bir aydınlık ki
Sanki hasat zamanı
Büyük bir ateş yakılmışçasına
İnsanlara bir umut vadetmekte
Zamansız zamanlarda sevdim ben seni
Uygun olmayan ortamlarda
Bir pastane yada parkta değil
Ölüm orucunda sevdim ben seni
Senin için tuttuğum ölüm orucunda
Hiç zengin olmadı sevdam
Yağmur yağıyor…
Nefesimle buğulanan pencereden
Sisle kaplı sokağı izliyorum
Küçük bir kız çocuğu
Takmış çantasını omzuna
Okuluna gidiyor
Sustum……konuşamadım,
Konuşmak için yırtınsa da kelimeler
Ağız boşluğumun içerisinde
Sustum….konuşamadım,
Belki kaybolurum diye
Sessizliğin içinde.
Gece olduğunda sana olan sevdam gelir hatırıma
Üşüdüğümde beni kollarında sarışın gelir aklıma
Ne gam çektim ne kederler senin uğruna
Sanıyorum ben de seviyorum seni
Şafakla birlikte sığırcıklar uçuşuyor
Penceremin önünde onları izlemek bile
Huzur veriyor
Hafif bir meltem rüzgarı esiyor
Tatlı bir mayhoşluk ne hoş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!