Artık sormuyorum, düşünmüyorum
Yarın olsun da demiyorum,
Yakışık alır mı almaz mı diye de,
Her şeye kafa takmıyorum
Anlayacağın usul usul gidişe,
Dönemeyeceğim yerlere
Şimdi koca bir dünya beni,
Usul usul yutuyor.
Değmeyin,
değmesin kimse
Rüzgarımı ben üretip
Yoluma ben giderim
Yollar da yorulur
Üstünde
Kaç yolcunun sonsuz umutları var.
Kolay mı?
Bekleyenlere
Solmadan o umutları taşımak var.
"Yollar elbet bir yere varır"
varışa kenetlenen ruhlar
yola aldırmaz menzile varır
niyete göre kâh kötü kâh iyi
seni varışına götürür yollar
Yolu bilmek gerekmez
Gün batmadan yanında olayım
Sokağına yıldızlar düşmeden
Gözlerin rüyaları kovalamadan
Ve ardından
Yorgundur artık
Adımladığım sokaklar
Güneşe hasret pencereler
Kaldırımlar
Kapı eşikleri
Yorgundur artık
saat meydanda
............ben kalbinde
saat,meydanın nabzını;
ben, yüreğinin atışını
tutmaktayız
............zamanın içinde
zaman dursun
sözler kalsın havada
o seçsin içinden
en güzellerini kendine
yaz gibi açsın kollarını
seni öyle beklesin
yoksa eğer dönüşü bu hayatın
yaşamalı mı her anını yılların
sanmam ki bir sırrı vardır bunların
hesabını yapan vardır kör zamanın
geleceğe umudumuz olmasa da
dersini almalıyız muhakkak yarınların
TRAJİKOMİK AYRILIK SAHNESİ
sonra dersin
ayrılığın hazmından önce
çıkmaz tünellerde ışık arar gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!