Harflerin bir araya gelip
bir kelime dahi oluşturamayacağı kadar
haya ettiği anlardan biriydi gülüşün...
Seni her gördüğümde ağlayasım gelir.
Nasıl bir güzellik bu, güneş görse erir.
Cemâl sıfatı tecelli etmiş Rabb’in,
gönül gözüyle gören secdeye eğilir.
Mutluluğundan başka gayem yoktu benim.
Sadece mutlu ol ve gül istedim.
Haddimi aşacağımı bilemedim,
Yanıldım, özür dilerim.
Merak etme, sana bir daha yazmayacağım.
Hayal değildin,
kanlı canlı sendin yanımda…
Sanki her şey hayal,
bir gerçek sendin karşımda…
Gözlerim bir daha nasıl dokunacak hayaline…
Adım adım bana gelişine ve gidişine…
Zarif bir güldün, rüzgârın bana getirdiği;
belki de cennetin en güzel bahçesinden…
Herkesin hayalini kurduğu
yalnız kalmak isteyecek kadar huzur bulduğu
bir dünyası olmalı…
Çünkü bu dünya
tüm gerçekliğiyle
tüm hayallerden daha sahte…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!