Ey karanlık çağ!
Daha ne kadar kararacaksın?
Esfel'in kıyısında ki nesil
Daha ne kadar azacaksın?
Neylerim can özümde yok isen.
Küle dönmüş köz'üm de yok isen.
İki gözümün akın da yok isen.
Ömrü zarar etmiş Kula dönerim.
Neylerim hanemde yok isen.
Güneş gündüz aydınlatır.
Ay karanlıkta parlar
Yıldızlar gece doğar
İnsan ufukta dirilir.
Dünya döndükçe çiçek açar
NUR EFENDİM
Ey alemlere rahmet, Alemlere Nur.
Bir alem ki eyvah senden yoksun
Öyle belalara musibetlere tutuşsun.
Senin yokluğunda olan her şey korksun
Ötelediğin hor gördüğün
Kızdığında dövdüğün
Uzaktan sövdüğün
Gör Ben yine o garibim.
Atasız ök'süz büyüyen
Başa beladır bakışın.
Maddeye Can Katar nakışın.
At binişin, Turan gülüşün.
Çin'e set ördürür.
Korkut ata kurt otağında.
Hakikâtin değirmeninde İnce öğütülürsün.
Hakikat olmayan yerde namertlik görürsün.
Aldanma dünyanın esen rüzgarına,
Bir gecede kara kışı, ayazı görürsün.
Aslan yatağından belli, yiğit otağından,
Bir lokma aşa nice kurban görürsün.
Ona dön yol yakınken
Belin bükülmeden
Ömrün tükenmeden
Gassal kefen giydirmeden
Ona dön.
Oy beni yar oy beni
Düştükçe karalar beni
Gitmişte ellerin olmuş
Baktıkça yaralar beni.
Oy beni yar oy beni
Sarayını inşa eden,
kabrini perişan eder.
Dünya malına meyle den,
kalbini perişan eder.
Her ağzına geleni söyleyen,
zikrini perişan eder.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!