Be kahpe,
Çaldın diye
Yazdığım şiirleri,
Yok ettin mi sanırsın beni.
Ben foseptiğe
Bırakıyorum senin gibileri.
Bilirim dostum ben de bilirim
Uçan kuşun,açan gülün güzelliğini
Aldım bir kez insan olmanın tadını
Kör olsun gözlerim görmez ise zalimi.
Ne desem boş bilirim insana
Eli kalem tutmaz nice alime
Bu nasıl bir lanettir
Bırakmıyor yakamı
Kahpelik sarmış
Dört bir yanımı
Doyurmuyor etim kanım
Göz diktikleri
Toprağın üstündeyim de
Emaneten
Bir yel esse hafiften
Yıkılacak.
Toprak mı çürüyen
Köklerim mi…..
Zalim kurmuş saltanatı,
Unutturmuş Allahı
Sözünü Yasa sayıyor,
Düşün biraz insanoğlu…
Oturmuş millet tahtına
Kimse bilmez
Nasıl sevdiğini
Elin diline düşmedikçe.
Ne Leyla ile mecnun,
Ne Ferhat ile Şirin
Ne de Tahir ile Zühre.
Elim ile tutmadım seni
Kolum ile sarmadım seni
Gözüm ile görmedim seni
Gönül bağında buldum ben seni.
Ne imanı buldum gönlümde
Gözüm bakmaktan korkar
Dudağım öpmekten seni.
Ruhum yaklaşmaktan
Yandığı cehennem ateşi
Yakmasın diye seni…
Donuma kadar ıslanıp ta
Kızak kaydığım kar yığınları.
Altıma işesem de
Vazgeçemediğim oyunlar.
Vuramadığım kuşlara
Taş attığım kuşlastiği,
İnsan olmanın hazzı
Bambaşka,
Ne ateşte pişen
Etin kokusu
Ne de kaynağından
İçilen bir yudum su
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!