Rüzgarıda,yaprağıda
Yaratan sensin.
İyi,güzel de
Sen es dedikçe
Esen.O rüzgarda
Savrulan benim.
Bir serçe kondu dalıma
Bir yuva yaptı
Üç beş çalı çırpıyla.
Yumurtalar,yavrular
Gizlendi yapraklarımda.
Sonbahar geldi sonra
Bir çırpıda okuyabilsem yüreğini,
Çekip alırmıyım cehennemi.
Hiçbir pınar söndüremez o ateşi,
Belki biraz sevgi,soğutur yüreğini.
Bir çocuk ağlıyor;
Toprak damın altında
Boş memeyi emmekten yorulmuş.
Ninniler duyuluyor, cılız.
Yavrusu kucağında,
Sallamaktan yorulmuş.
Bir kız satılır
Bilemezsiniz,
Belki onüç,belki onbeşinde.
Yıkılan hayallerini görürsünüz
Gözlerinin nefretinde.
Bir hayat kadınıdır
Bir kum tanesiydim,
Denizlere savrulan.
Bir hain rüzgarla.
Kaybolup gitmiştim,
Karanlık sularda.
Bir melek tuttu,
Bir resim çiz bana
İnsan olmasın içinde
Rengarenk olsun,
Siyahta olsun karada
Çizebiliyorsan.
Bir de insanın ruhu olsun
Avşarın evini tarumar etmişler
Nice şerefsizler girmiş soyuma
Aç gözleri topraklada doymaz
Nereden gelir,gider soysuzlar.
Hesap kitap yok soyumda
Karışmış her daim soysuza
Hala gülüyor gözlerimiz
Şarkılar da söylüyoruz
Bitip tükenmişiz.
Unutmuşuz insanlığımızı
Tecavüze uğruyor ruhumuz
Da kılımız kıpırdamıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!