Oturup durduğun otağ senin mi
Nereden geldin,nasıl yerleştin
Sen misin fırtana.kar,boran
Başıma yağan dolu senin mi…
Ne dost kaldı,ne düşman
Ne kan bağı kaldı aramızda
Ne kardeşlik,
Bitip tükendi
Anılarda ki aptallık.
Yitip gitti inandıklarım.
Ben artık
Sanma keyiftendir sigaram
Özgürlük arayışı her duman
Her nefes zehir,bir ömür
Araya araya bulamadığım.
O özlem,nasıl bir özlem
İçine çekerken zehri
Özümde ki beni buldum
Söylesem de anlamazsın
Bilirim.
Sen yılan gibi kıvranırken
Ben başım dimdik yürürüm.
Özümü buldum senin sözünde
Dünya viran olmuş banane
Sen gitsende hayalin yolunda
Doğruyu gördüm Pir Sultan sözünde.
Ne Muhammed ne Ali yar olmadı bana
Çok eğlenceliydi,
Şeytan alıp götürürken birilerini.
Çok geç anladım.
Götürdüğü sevdiklerimdi.
Parmağım kör gözüne şeytan!
Anladım!
Pir sultan gülden alınmış
Bizim sırtımıza indi dikeni
Dost diye kollarımızı açtık
Şeytanlığın sonu yok imiş.
Kara kazanlar kaynadı
Sen Muhammed,Ali derken
Rahmetli dedem öğretmişti,
Öküzleri gütmeyi.
Verirdi çifteyi,
Doldurup barutu
Sıkıştırırdım bezi.
Rahmetli öğretmedi
İçmeye doyamadın seni
Ey Rakı.
Geliyorum kendime seninle
Uçup gidiyorum gerçek aleme.
Ne yalan dolaşıyor dilime,
Ne namertlik geliyor aklıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!